قبل از پریود جوش میزنم دلیل و راه حل درمان

برخی از علل بروز جوش در دوران پریودی عبارتند از:

عفونت شایع ترین علت جوش است. واکنش های آلرژیک، واکنش های دارویی و شرایط پیچیده ایمنی هم ممکن است باعث  بروز جوش شود. این جوش ها ممکن است به صورت گذرا و از زمانی به زمان  دیگر قابل بازگشت باشد. برخی از جوش ها ممکن است بر اثر مصرف مواد غذایی خاص  و یا مواد آلرژی زا ایجاد شود.

بعضی از جوش ها به صورت فصلی بوده و مجددا ظاهر می شوند. برخی جوش های عفونی در دوران پریودی ایجاد شده و باعث آسیب پوستی می شود. ممکن است در دوران پریود، جوش ها بیشتر شده و رشد و تکثیر کنند.

آنها بسیار عروقی هستند و ممکن است خونریزی کنند. این خونریزی در داخل یک لایه نازک قرار گرفته و به شکل جوش در می آید. در این دوران، جوش ها ممکن است پارگی داشته باشد.

متخصص پوست می تواند این جوش ها را تشخیص داده و با معاینه مناسب، روش درمان را ارائه دهد. معمولا برای حذف جوش ها، می توان از درمان خانگی استفاده کرده و یا آن ها را با لیزر سوزاند.

جوش های قرمز قبل از پریود

برخی از زنان قبل از پریودی و با نزدیک شدن به این دوره جوش های قرمز پوستی دارند. دلیل بروز این جوش ها، این است که معمولا پیش از شروع دوران پریودی، هورمون های استروژن و پروژسترون کم می شوند.

دوران پریودی از طریق غده هیپوتالاموس کنترل و تنظیم می شود. زمانی که این غده فعالیت می کند، غده هیپوفیز در مغز هورمونی را برای تولید استروژن تحریک می کند. غده هیپوتالاموس ممکن است بر اثر عواملی مانند تغییرات آب و هوایی، استرس و کاهش وزن، باعث بروز اختلالات دوران قاعدگی شود.

به این ترتیب باید گفت که معمولا چند روز قبل از پریودی، سطح هورمون پروژسترون کاهش پیدا کرده و بروز جوش در صورت و بدن عادی است.

علت جوش قبل از پریودی

علت بروز جوش های قرمز قبل از پریودی معمولا به دلیل کاهش هورمون ها و گاهی هم دلایل ژنتیکی است که برخی از زنان نسبت به این تغییرات واکنش نشان می دهند.

علت پریود نشدن و جوش صورت

گاهی اوقات با تاخیر زمان پریودی جوش هایی روی پوست بدن و صورت ظاهر می شود. علت بروز این جوش ها در واقع عقب افتادن دوران پریودی است که معمولا به دلیل نوسانات هورمونی است. همراه با تغییرات هورمونی، این جوش ها ظاهر می شوند.

جوش پریود در بارداری

برخی از زنان در دوران بارداری دچار جوش هایی می شوند که کاملا مانند جوش های پریودی است. این جوش ها عمدتا به دلیل افزایش سطح هورمون ها در اوایل بارداری است. در حقیقت می توان گفت که افزایش هورمون ها می تواند باعث تجمع چربی در سطح پوست و بروز آکنه شود. البته ممکن است این جوش ها تا اواخر بارداری روی سطح پوست باقی بماند.

در برخی از موارد، استفاده از داروها در دوران بارداری می تواند سبب بروز جوش و آکنه شود. بهتر است تمام انواع جوش ها در دوران بارداری به سرعت درمان شود.

به طور کلی ممکن است جوش در دوران بارداری سبب تحریک بیشتر و همچنین ایجاد ظاهری ناخوشایند شود. بر طبق تحقیقات می توان گفت که برای درمان این نوع جوش ها در دوران بارداری می توان از داروهای موضعی استفاده کرد.

توصیه می شود برای درمان جوش های پریودی در دوران بارداری حتما با پزشک متخصص مشورت شود. برخی از داروها ممکن است برای سلامت جنین خطرناک بوده و مشکلاتی برای مادر و جنین به همراه داشته باشد.

بهترین راهکارهای درمانی آکنه های هورمونی

خوشبختانه راهکارهایی برای درمان این نوع از آکنه ها وجود دارد که می تواند هم به صورت داروهای خوراکی و هم پماد باشد. دکتر زاشنر «بنزولین پروکسید»، «اسید سالیسیلیک»، و «رتینوئیدها موضعی» را برای درمان آکنه مفید می داند.

اخیرا یکی از انواع قوی «رتینوئید» به نام «دفرین» مورد تایید سازمان جهانی دارو قرار گرفته که با تجویز پزشک می توان آن را تهیه و مصرف کرد. این دارو در مقایسه با کلینزرها تاثیرات طولانی و موثرتری را دارا هستند. می توانید آنها را روی صورت مالیده و بعد از اندکی ماندن روی پوست شسته و به خوبی آب بکشید.

روش درمانی دیگر نیز «نور درمانی» است که به گفته دکتر زایشنر نور آبی می تواند باعث از بین بردن آکنه های پوستی شود. همچنین تورم و قرمزی آن را نیز برطرف می کند.

وی تاکیید می کند که بهتر است در همان ابتدای شکل گیری آکنه ها به متخصص پوست مراجعه شود تا او درمان های لازم و موثر را هرچه زودتر شروع کند. این امر باعث پایداری درمان در آینده خواهد شد.

تجویز آنتی بیوتیک و «رتینوئیدها موضعی»، پماد داپسون، برخی از برندهای بنزولین پروکسید همچون اپیدو فورتِ، درمان های هورمونی همچون اسپیرونولاکتون و قرص های ضدبارداری مورد تایید سازمان جهانی دارو می توانند موثر باشند.

گیاه پنج انگشت نیز از قدیم برای برطرف کردن اختلالات هورمونی زنان به کار می‌ رفته است و در دو دهه اخیر به نام “گیاه زنان”شهرت یافته است. در رفع عوارض قبل از قاعدگی، جلوگیری از پیشرفت فیبروم رحمی، جوش و چاقی ‌های هورمونی موثر بوده که در هر نوبت40 قطره همراه با آب و یا دو قرص در روز مصرف می‌ شود. البته در نظر داشته باشید که دانه این گیاه به صورت جوشانده و یا دم کرده هیچ گونه اثری در درمان بیماری نخواهد داشت.

چه کار کنیم قبل از پریودی جوش نزنیم

برای خلاص شدن از  جوش های پریودی می توانید پیش از آغاز دوران پریودی، از بروز آن ها جلوگیری کنید. با مراجعه به پزشک متخصص پوست می توانید از داروهای خوراکی  و یا پماد های مخصوص استفاده کنید. برخی از این داروها شامل رتینوئید ها و اسید سالیسیلیک است.

برخی از انواع پماد ها هم برای درمان موضعی جوش ها موثر است. همچنین با یک رژیم غذایی مناسب می توانید از بروز این جوش ها قبل از پریودی جلوگیری کنید.

درمان جوش های زمان پریودی

در صورتی که در دوران پریودی دچار جوش می شوید می توانید در درمان آن اقدامات لازم را انجام دهید. شما می توانید با مراجعه به متخصص پوست این جوش ها را برطرف کنید.

در این گونه موارد، معمولا قبل از دوران قاعدگی داروی آنتی بیوتیک  مانند  تتراسایکلین تجویز می شود. شما می توانید 5 روز پیش از دوران قاعدگی از این انتی بیوتیک مصرف کرده و بهتر است با آب فراوان آن را مصرف کنید.

البته نوع آنتی بیوتیک را پزشک متخصص تعیین کرده و باید از مصرف هر نوع انتی بیوتیک خودداری کنید تا مشکل خاصی ایجاد نشود. در درجه اول بهتر است از درمان های خانگی برای درمان جوش های پریودی استفاده کنید زیرا دارای عوارض کمتری هستند و نتیجه مطلوبی دارند.

اگر خیلی روی این یکی دو دانه جوشی که قبل از قاعدگی تان ظاهر می شود حساس هستید و از لحاظ روانی در عذابید، توصیه متخصصان پوست برای این دوران را می توانید انجام دهید.

پزشکان متخصص پوست معمولا تجویز می کنند که از 4 الی 5 روز قبل از قاعدگی تا 4 ، 5 روز بعد از قاعدگی از آنتی بیوتیک هایی نظیر داکسی سایکلین و تترا سایکلین استفاده کنید. مثلا 4 روز قبل از قاعدگی روزانه 1 عدد کپسول داکسی سایکلین بخورید. آن را با یک لیوان پر از آب بنوشید و تا یک ساعت پس از خوردن آن دراز نکشید تا معده اذیت نشود. اگر فکر می کنید چندین روز پس از قاعدگی جوش می زنید می توانید در آن زمان از آنتی بیوتیک ها استفاده کنید اما توجه داشته باشید که هر آنتی بیوتیکی مناسب نیست و برای درمان جوش فقط از همین دو نوع تجویز می شود.

البته تا می توانید از خوردن داروهای شیمیایی و آنتی بیوتیک ها اجتناب کنید. و به این راحتی بدن تان را تسلیم این داروها نکنید. هر داروی شیمیایی به موازات اثر مطلوبش یک سری اثرات نامطلوب هم در بدن به جای می­گذارد.