1- پنجاه گرم پوست و برگ خشک «آقطی» (گیاه و درختچه ایست وحشی که در شمال ایران هم می‌روید. دانه‌های کوچکی می‌دهد که بعدها قرمز می‌شود) را در یک لیتر آب سرد بریزید تا دو ساعت بماند. سپس ظرف را روی آتش قرار دهید. پس از پنج دقیقه جوشیدن، یک ربع بماند تا خنک شود. سپس آن را صاف کنید. روزانه سه تا چهار فنجان از آن بنوشید.
2- نوشیدن شربت «بنفشه» بسیار مفید است. طرز تهیه: مقدار پنجاه گرم گل بنفشه خشک را در یک لیتر آب سرد بریزید و بجوشانید. یک ربع بعد، پس از خنک شدن با «عسل» شیرین سازید و هر روز سه تا پنج فنجان از آن به فاصله بنوشید.
3- دو یا سه عدد «تره فرنگی» را به صورت گرد گرد ببرید در میان آب به مدّت یک یا دو ساعت بجوشانید. بعد آن را صاف کنید و روزی دو تا سه فنجان در فاصله غذاها بنوشید.
4- بیست عدد برگ تازه یا خشک «زیتون» را در داخل سیصد گرم آب (کمتر از یک سوم لیتر) یک ربع بجوشانید. صاف کنید و با «عسل» شیرین سازید. صبح و عصر گرم کنید و بنوشید. پانزده روز به طور مداوم بنوشید. بعد هشت روز وقفه بدهید و دوباره یک دوره پانزده روزه را شروع کنید تا نتیجه بگیرید.
5- روزی 2 بار جوشانده «پوست سیب» بنوشید.
6- آب یا شربت «کدوی پخته» داروی خوب و مناسبی می‌باشد.
7- مقدار پانزده تا سی گرم از گل های خشک یا بمقدار دو تا سه گرم از گل های تازه یا به مقدار پنجاه تا شصت گرم از برگ های خشک «درخت هلو» را در یک لیتر آب جوش بریزید. دوازده دقیقه بماند. بعد آن را صاف و شیرین سازید. روزی دو تا سه فنجان از آن به فاصله بنوشید.
8- دم کرده برگ «گلابی» را بنوشید.
