به بیشتر خانم ها توصیه می شود تا در دوران قاعدگی بعضی از فعالیت های ورزشی خود را محدود یا متوقف کنند. این توصیه ها بخصوص درباره فعالیت های ورزشی استقامتی و یا رقابت های جدی قوی تر هستند و به طور کلی زنان را به حداقل تحرکات ورزشی در طول دوران قاعدگی تشویق می کنند در این میان بایدها و نبایدهای ورزش در این دوران همیشه مورد سوال خانم ها بوده است.
شواهد افزایش خطر آسیب ورزشی در قاعدگی چقدر مورد اعتماد هستند؟ آیا می توان با درمان خاص یا ایجاد تغییر در ورزش از خطر جلوگیری کرد؟ آیا همه ورزش ها خطرناکند یا این که فقط تعداد خاصی از ورزش ها را نباید انجام دهید؟ اگر قاعدگی روی آسیب پذیری موثر است، اگر قاعدگی مان نامنظم باشد چه کار باید کرد؟ آیا باید فعالیت های ورزشی خود را در دوره قاعدگی محدود کنیم یا نه؟ هنوز در مورد ورزش و چگونگی آن در دوران قاعدگی اما و اگرهای جدی وجود دارد.
برخی از مطالعات انجام شده ـ ولی نه همه آنها ـ توانسته اند رابطه ای بین افزایش خطر آسیب در طول برخی مراحل چرخه قاعدگی پیدا کنند. برای مثال، در مطالعه ای در سوئد که در سال ۱۹۸۹ به چاپ رسید محققان ۸۴ زن فوتبالیست را مورد مصاحبه قرار دادند و در مورد قاعدگی و آسیب ها از آنها سوال کردند. آنها افزایش آسیب های ناشی از ضربه را در دوره پیش قاعدگی و در حین قاعدگی گزارش کردند که این آسیب در کسانی که علائم پیش قاعدگی (مانند تحریک پذیری و ناراحتی سینه) داشتند بیشتر بود.
مطالعه دیگری از میشیگان که در سال ۱۹۹۸ به چاپ رسید، آسیب وارده به رباط را در
۴۰ زن مورد مطالعه قرار داد و به این نتیجه رسید که این آسیب ها در میانه چرخه بیشتر اتفاق می افتند. در مطالعه جدیدتر دیگری که روی دونده ها صورت گرفت معلوم شد اختلال قاعدگی با دوری طولانی تری از ورزش به علت آسیب عضلانی ـ اسکلتی همراه است و این مساله با زمان خاصی از چرخه قاعدگی مرتبط نمی باشد.
● علت عدم وجود پاسخ چیست؟
هریک از شواهد فوق در مورد اثر قاعدگی بر آسیب به نتایج مختلفی دست یافته اند. قسمتی از این مساله به این خاطر است که این مطالعات روی تعداد اندکی از خانم ها صورت گرفته است و روش مطالعه آنها با هم متفاوت بوده است. چیزی که بیشتر باعث پیچیده شدن نتایج می شود این است که تعداد متغیرها بسیار است. مثلا نوع ورزش، شدت ورزش و نوع آسیب که هریک می توانند اثری متفاوت داشته باشند و نتیجه گیری را برای ما دشوار کنند.
تئوری های مختلفی برای توضیح ارتباط بین ورزش، آسیب و چرخه قاعدگی ارائه شده اند. یکی از آنها بیان می کند که افزایش و کاهش برخی هورمون های خاص بر استحکام و انعطاف رباط ها یا تاندون ها تاثیر می گذارد، اما این تئوری یا هیچ تئوری دیگری نیست که تاکنون توانسته باشد درست بودن خود را به اثبات برساند.
● فعالیت ورزشی و چرخه قاعدگی
مطالعه ها ادامه پیدا کردند و در یک مطالعه معلوم شد که گروهی از شناگران عملکرد ضعیف تری قبل از قاعدگی داشتند در حالی که در هنگام قاعدگی رکوردهای بهتری را از خود به جا گذاشتند. همچنین اسکی بازان پس از قاعدگی نتایج بهتری کسب کردند و ورزشکاران پرش طول در دوره قاعدگی موفقیت بیشتری کسب کردند.
در مطالعه مروری که در سال ۱۹۹۴ روی این مساله انجام شد معلوم شد که در بیشتر خانم ها قاعدگی تاثیر قابل توجهی روی عملکرد ورزشی ندارد چرا که مدال های مختلف و رکوردهای جهانی در مراحل مختلف چرخه قاعدگی کسب شده است. به علاوه اغلب ورزش متوسط برای رفع علائم پیش قاعدگی توصیه می شود. بنابراین به نظر نمی رسد که قاعدگی تاثیر منفی روی عملکرد ورزشی شما داشته باشد.
● نتیجه چیست؟
دانسته های فعلی ما در مورد تاثیر چرخه قاعدگی بر آسیب های ورزشی و عملکرد ورزشکاران ناکافی است و نمی توان توصیه واضحی را مطرح کرد. فاکتورهای فردی شامل سلامت کلی، نوع ورزش و وضعیت تغذیه ممکن است بیش ازمرحله چرخه قاعدگی موثر باشند.
واضح است برخی خانم ها که از علائم پیش قاعدگی یا قاعدگی رنج می برند تمایلی برای ورزش کردن در آن هنگام ندارند. این که در هنگام قاعدگی ورزش کنید یا نه یک انتخاب شخصی است. در حالی که تحقیقات همچنان برای افزایش دانسته های ما ادامه دارند، خانم ها می خواهند بدانند که می توانند در بعضی مواقع خاص در ماه ورزش کنند یا نه.
دانسته های فعلی ما در مورد تاثیر چرخه قاعدگی بر آسیب های ورزشی و عملکرد ورزشکاران ناکافی است و نمی توان توصیه دقیقی را در این زمینه ارائه کرد
این شک و تردید باید با توجه به فواید و نشاط ناشی از ورزش تعدیل شود. بعلاوه خطرات ورزش بیش از اندازه که ممکن است منجر به قطع قاعدگی و افزایش خطر پوکی استخوان شود باید مد نظر قرار گیرند.
شواهدی وجود ندارد که نشان دهد فعالیت ورزشی باید فقط در مرحله خاصی از قاعدگی محدود یا متوقف شود یا تغییری در آن داده شود. تحقیقات معلوم کرده اند که تقویت ماهیچه ها می تواند از آسیب رباط ها پیشگیری کند و این کار برای جلوگیری از آسیب موثرتر است.
