ریواس همچنین برای تقویت معده و کبد مفید است .خوردن ریواس برای بیماران تب دار و بی اشتها مفید است و یرقان و سستی را درمان می کند. در این گونه موارد می توان 100 گرم از آب ریواس یا رب ریواس را میل کرد.
خوردن ریواس صفرا و دل به هم خوردگی را رفع می کند و می توان از آن برای برای تهیه ی خورش، کمپوت، مربا و شربت استفاده کرد ..
ریواس به عنوان فعال کننده عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمک های صفراوی و محرک ترشح کبد شناخته شده است. نخستین کار کرد آن در دهان این است که با تحریک اعصاب دهان به واسطه ی مزه ی تلخ خوشایندش، موجب پاک شدن حفره ی دهان می شود و دهان را برای چشیدن غذای بعدی آماده می کند.
این گیاه سبب افزایش ترشح معده می شود وعلاوه بر این با تحریک ترشح نمک های صفراوی از کبد، به تنظیم جذب چربی از روده کمک می کند.
نوشیدن شربت ریواس برای درمان کم خونی و بی اشتهایی مناسب است. بهتر است ریواس تازه مصرف شود چراکه پس از گذشت یک سال بتدریج اثر دارویی آن کم می شود.
مصرف آب ریواس همراه با آب هویج ، کرفس ، خیار و سیب بسیار مفید است و می توان یک سوم آب ریواس و دو سوم آب بقیه مواد را هر روز میل کرد .
ریواس همچنین اشتها آور و برای درمان یبوست مفید است .
ایرنا