ترکیب: لسیتن، مواد چرب و اسانس، کولین، تریگونلین، تانن، مواد صمغی، دیاستاز، لعاب و روغنهای حاوی اسانس
شنبلیله: Trigonella Faenum Graecum Lاز تیره حبوبات : legumineusesشنبلیله گیاهی است علفی و یکساله که از روزگار باستان شناخته شده بود و به خاطر خواص دارویی اش کاشته می شد.ساقه این گیاه صاف و مستقیم است و می تواند تا ۴۰ الی ۶۰ سانتی متر هم برسد.برگهایش متناوب و مرکب است و از سه برگچه بیضوی و دندانه دار تشکیل می شود. دارای دمبرگ بلند و و در انتها دارای گوشواره است.گلهایش سفید مایل به زرد، درشت، گاهی منفرد و گاهی دوگانه است. گل در اوایل بهار تا اواسط تابستان باز می شود.میوه آن غلاف ویژه ای است حاوی چند دانه سخت و بیضوی.قسمتهای مورد استفاده:دانه ها، سرشاخه های گلدارخواص کلی: ضد راشیتیسم، ضد کم خونی، ضد بیماری قند، نرم کننده و ملینمواد مصرف: التهاب روده، گلودرد، برفک، کم خونی و عفونتهای مجاری تنفسیتاریخچه:این گیاه را در مصر باستان و کلا روزگار باستان به خوبی می شناختند. مصریان آن را در قربانگاههای خود برای ستایش خدایان خود به کار می بردند و یکی از قدیمیترین گیاهان دارویی شناخته شده است.سابقه این گیاه را در نزد ایرانیان، هند و چین، یونان و ایتالیا می شود دنبال کرد.شنبلیله قبل از اینکه توسط پزشکان در قرن نوزدهم به فراموشی سپرده شود؛ کاربرد زیادی در طب و آرایش داشت. اما امروزه با رویکرد سنتی و توجه به طبیعت ارزشهای این گیاه مهم بیش از پیش بر همگان آشکار شده است.در برخی از نقاط دنیا، دامداران که به خوبی به قدرت چاق کنندگی این گیاه آشنا هستند قبل از فروش دام خود به آنها شنبلیه می افزایند. در شرق دور زنان که قبلا به علت سوتغذیه های طولانی مدت، لاغر و نحیف بودند از این گیاه استفاده می نمودند. بخصوص در ویتنام و کامبوج.به خاطر خواص تقویتی، اشتهاآوری و نیروبخشی آن در مداوای لاغری، راشیتیسم، و برخی از امراض قند به کار می رود.بعلاوه بعلت خاصیت نرم کنندگی و خلط آور بودن آن در عفونتهای مجاری تنفسی، به عنوان مقوی سینه بسیار سودمند است. برخی از افراد در طب سنتی حتی خواص تقویت نیروی جنسی و خاصیت تب بری را هم به آن نسبت داده اند.قابل ذکر است که طعم ناخوشایند ریشه و تخم آن را می توان با عسل، مربا و لیمو و پرتقال از میان برد.طرق مصرف:استعمال داخلی:آرد: برای مقابله با لاغری پیش از هر غذا یک قاشق چایخوری گرد تخم شنبلبله را با مربا مخلط کرده و نوش جان نمایید.جوشانده: روی حرارت ملایم، به مدت نیم ساعت ۴۵ تا ۵۰ گرم گرد تخم شنبلیله را در یک لیتر آب بجوشانید. برای درمان التهابات روده ای و برخی از امراض قند بنوشید.________________________________استعمال خارجی:مرهم: به گرد تخم شنبلیله اندک اندک آب گرم اضافه کنید. خمیر را روی کورک، درد ناخن و عفونت آن و جاهایی که دردهای رماتیسمی دارند، بگذارید.کمپرس: در صورت ابتلا به ورم چشم، آماس پلک، برای پاک کردن زخمها از جوشانده شنبلیله که در بالا شرح آن داده شد استفاده کنید.غرغره: برای درمان گلو درد و ورم و اتهاب روده ها جوشانده را غرغره کنید.
