آمار نشان می دهد میلیون ها زن در جهان از اندام خود راضی نیستند و خود را از آنچه هستند چاق تر می دانند. این مشکل تنها مختص نوجوانان و زنان جوان نیست، بلکه زنان مسن نیز درگیر چنین مسائلی هستند. در واقع تحقیقات نشان می دهد زنان بالای ۵۰ سال نیز به اندازه زنان جوان از اختلالات خوردن، افسردگی و سندرم “بدن ایده آل” رنج می برند.
گودی چشم، افتادگی شکم، و حتی کمترین افزایش وزن می تواند خانم ها را نگران کند و به اعتماد به نفس آنها لطمه بزند. همچنین مقایسه ظاهر خود با بازیگران و مدل ها بر وخامت اوضاع می افزاید.
● مشکل از کجا شروع می شود؟
خانم ها معمولا اعضای بدن خود را به صورت جداگانه می بینند نه به صورت کلی، و بیش از حد از ظاهر خود عیب جویی می کنند. آنچه برای بسیاری از خانم ها مهم است داشتن شکمی صاف تر و کمری باریک تر است، نه یک بدن سالم.
نگرانی در مورد ظاهر و بدن طبیعی است، ولی اگر بیش از اندازه شود، به طوری که فرد خود را تنها بر اساس ظاهر ارزیابی کند، تبدیل به یک مشکل خواهد شد.
فشاری که فرهنگ اکثر کشورها به خانم ها وارد می کند و توقع داشتن یک بدن فوق العاده کم کم به شکل یک وسواس درآمده است. زنان خود را با شخصیت های مشهور مقایسه می کنند و قربانی سندرم بدن ایده آل می شوند. شرایط جامعه و جهان به زنان القا می کند که تنها زیبایی ظاهری است که در دنیای واقعی مورد تحسین و علاقه قرار می گیرد.
از نظر زنان، تنها زیبایی است که به آنها کمک می کند مورد قبول همسر، خانواده و جامعه قرار بگیرند.
● مواجهه با یائسگی
یائسگی مانند زنگ خطری است که از پایان جوانی و شادابی خبر می دهد. اشتیاق بی پایان خانم ها به زیبایی آنها را به سمت اقدامات مختلف سوق می دهد. از نظر بسیاری از زنان یائسگی به معنای از دست دادن جوانی است. یائسگی آنها را غمگین، ناامید و آشفته می کند.
از لحاظ فیزیکی، در زمان یائسگی ماهیچه های بدن شل می شوند و بدن پرتر به نظر می رسد. همچنین عدم تعادل هورمونی موجب آشفتگی احساسی و روانی می شود. در این زمان زنان بیشتر از قبل به محبت و توجه نیاز دارند و به همین دلیل به رژیم های غذایی سخت و جراحی ها و محصولات زیبایی رو می آورند تا لاغرتر و جوان تر به نظر برسند.
● عصر زیبایی
امروزه زنان تنها به زیبایی چهره قانع نمی شوند و صنعت زیبایی بدن (پروتز لب ، لیپوساکشن، جراحی سینه و …) به سرعت در حال افزایش است. پزشکان می گویند چنین اقداماتی اعتماد به نفس و عزت نفس زنان را تا حد چشمگیری افزایش می دهد و نوعی ثبات احساسی در آنها ایجاد می کند. با این حال کارشناسان معتقدند پیش از چنین اقداماتی باید ابتدا مزایا و معایب آنها را به دقت سنجید.
● رژیم غذایی مقصر است؟
اکثر خانم ها تناسب اندام را مستقیما به رژیم غذایی مربوط می دانند و ترجیح می دهند به جای انتقاد از خود، غذاها را مقصر بدانند. امروزه غذا و رژیم غذایی بخشی جدایی ناپذیر از مکالمات روزمره ما شده است.
در سال های اخیر به موضوعاتی مانند رژیم غذایی بیش از اندازه پرداخته شده و اطلاعات بسیارزیادی در اختیار افراد قرارداده شده است، به همین دلیل اکثر افراد به طور ناخودآگاه رژیم غذایی را عامل اصلی اضافه وزن می دانند. رژیم غذایی و قرص های لاغری شاید بتوانند در زمانی کوتاه وزن بدن را کاهش بدهند، ولی تاثیر آنها بر سیستم ایمنی و سلامت بدن قابل انکار نیست. همین طور وقتی رژیم غذایی ما محدود و بدون تنوع باشد، احتمال ابتلا به آلرژی های غذایی بیشتر خواهد بود.
از سوی دیگر، رژیم های غذایی متعادل و کم خطر، مستلزم نظم و بردباری بسیار است، در صورتی که اکثر خانم ها به دنبال راه های سریع برای رسیدن به اندام دلخواه خود هستند. بسیاری از زنان انتظار معجزه دارند و بدنی باریک ولی ناسالم را ترجیح می دهند.
● خودتان را بپذیرید
خانم ها هرگز تسلیم فشار جامعه و رسانه ها نشوید و در عوض سعی کنید سایر مهارت ها و توانایی های خود را پرورش دهید. به اعضایی از بدنتان فکر کنید که آن ها را دوست دارید. اگر خانمی کل بدنش را دوست داشته باشد، هرگز دچار وسواس و ناراحتی نسبت به بدن خود نخواهد شد.
خود را آن طور که هستید بپذیرید. به هر حال یک خانم ۴۳ ساله نمی تواند پا به پای یک دختر ۱۶ ساله حرکت کند. فراموش نکنید شما هم روزگاری ۱۶ ساله بودید و او هم روزگاری ۴۳ ساله خواهد شد.
لازم است خانم ها نسبت به بدن خود واقع بین باشند و برای رسیدن به چیز تلاش کنند که شدنی و ممکن باشد. وقتی زنی ۳۰ سالگی را پشت سر می گذارد ، باید برای سلامت بدن و تقویت متابولیسم آن برنامه ریزی کند. یادتان باشد بدن سالم مهم تر از بدنی است که با رژیم ها و جراحی های افراطی سلامت خود را از دست داده است.
● خانم های مشهور چه می گویند؟
اما اجازه بدهید جملاتی را از زبان بعضی خانم های موفق و مشهور بشنویم و ببینیم آیا آنها هم چنین نگرانی هایی داشته اند یا نه، و چگونه با این دغدغه ها کنار آمده اند.
کیت وینسلت که تسلیم فشارهای سایز صفر نشده است، می گوید : در کودکی و نوجوانی همیشه از اضافه وزن خود رنج می بردم و آن خاطرات هنوز مرا آزار می دهد.
شکیرا اعتراف می کند که در سال های بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی همیشه آرزو داشته قد بلندتر و پاهای کشیده تری داشته باشد. او حتی از فر بودن موهای خود ناراضی بوده و موهای صاف را ترجیح می داده است.
فرگی می گوید: یاد گرفته ام که حتی وقتی اضافه وزن پیدا می کنم باز بدن خودم را دوست داشته باشم و از زندگی لذت ببرم.
کیم کارداشیان، که همه می دانند اعتماد به نفس بالایی دارد، می گوید : قبلا خود را با کسانی که از من باریک تر بودند مقایسه می کردم ولی حالا یاد گرفته ام که فقط بر داشته های خود تمرکز کنم نه بر نداشته هایم.
کیت هادسون می گوید : من بدنم را دوست دارم. می دانم ظاهرم معایبی دارد، ولی انسان فقط یک بار به دنیا می آید پس چرا با این نگرانی ها لحظآت زندگی ام را خراب کنم؟
