اون آقایی که شبا رد می شد از کوچه ما کیسه به دوش کو
رد پای پرخراش بی خروش کو
اون آقای خرقه پوش کو
کجاس اون آقا که پینه های دستاش مرحم دلای ما بود
نفس سبز نگاهش همیشه حلال مشکلای ما بود
میشه یک بار دیگه سر بزنه به خونه ما
بگیره نشونی از غربت بی نشونه ما
موهای آقا سفیده جووناکیسه رو از آقا بگیرین
قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرین
جوونا آقا بشین زنده کنین رسم جوونمردی رو امشب
یتیما منتظرن زنده کنین شیوه شبگردی رو امشب
یتیما پشت درای خونشون منتظر آقا نشستن
گوش به زنگ تق تق یه جفت صدای پا نشستن
موهای آقا سفیده جووناکیسه رو از آقا بگیرین
قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرین
حیدر کرار نیم خانه نشینم ولی
جان به فدای جگر سوخته ات یا علی
دستای پینه بسته علی به همراه منه
خونه نشینی علی آتیش به جونم می زنه
تو کوله بار شعر من اسم قشنگ علیه
قافیه ی تنگ دلم از دل تنگ علیه
تو کوچه های غربتم نشونی از مولا میدن
اهل محل سلامم رو جواب سربالا میدن
به من میگن علی کیه
علی امام عاشقاس
به من میگن علی چیه
داغ دل شقایقاس
توی نجف یه خونه بود که دیواراش کاهگلی بود
اسم صاحب اون خونه مولای مردا علی بود
نصف شبا بلند میشد
یه کیسه داش که ورمیداش
خرما و نون و خوردنی هرچی که داش تو اون میذاش
راهی کوچه ها می شد تا یتیما رو سیرکنه
تا سفره خالیشون رو پر از نون و پنیر کنه
شب تاسحر پرسه میزد پس کوچه های کوفه رو
تا پر بارون بکنه باغای بی شکوفه رو
عبادت علی مگه میتونه غیر از این باشه
باید مثل علی بشه هر کی که اهل دین باشه
بعد علی کی میتونه محرم راز من بشه
درد دلم رو گوش کنه تا چاره ساز من بشه
فردا اگه مهدی بیاد دردا رو درمون می کنه
آسمون شهرمون رو ستاره بارون میکنه
چشمات رو وا کن آقاجون بالهای خستمو ببین
منو نگا کن آقاجون دل شکسته مو ببین
دلت میاد کبوترات توحرمت پر نزنن
به سایه بون دستای مهربونت سر نزنن