افرادی که با روش‌های هیپنوتیزم‌درمانی جدید آشنایی ندارند، بر این باورند که برای درمان چاقی از طریق هیپنوتیزم، بایستی بیمار را در حالت خلسه قرار‌داد و در این شرایط، در مورد افزایش فعالیت جسمی و کم‌خوری، به‌ویژه پرهیز از خوردن غذاهای پرکالری به او تلقین‌هایی را ارائه داد که کم و بیش این روش بر روی تمام افراد چاق به‌صورت مشابه مؤثر است. در حالی‌که در هیپنوتیزم درمانی جدید، نظریه‌های دیگری مطرح است، ازجمله:
– در هر فردی با توجه به علاقه‌ها، تنفرها، تجربه‌های زندگی، رشته و میزان تحصیلات و… بایستی از روش‌های به‌نسبت اختصاصی، فردی و متفاوت با دیگران استفاده کرد.
– میزان هیپنوتیزم‌پذیری افراد جامعه، متفاوت است و به بیان دقیق‌تر، بیشتر مراجعان به هیپنوتیزم‌درمان‌گران، قادر به درک تمام پدیده‌های هیپنوتیزمی نیستند. بنابراین، با شناخت میزان و ظرفیت هیپنوتیزم‌پذیری آنان، بایستی به‌صورت انفرادی برای درمان آنان و با توجه به ویژگی‌های فردی‌شان، از هیپنوتیزم‌درمانی بهره گرفت.
– هر درمان‌گری پیش از شروع درمان، در جلسه‌ی آشنایی یا مشاوره، بایستی بیمار را با هیپنوتیزم علمی آشنا کند و یا یک کتاب کوچک علمی و مستند در زمینه‌ی هیپنوتیزم و مرتبط با مشکل او در اختیارش قراردهد.
هیپنوتیزم‌درمانی چاقی یا پرخوری
تصور می‌کنیم فردی که برای هیپنوتیزم‌درمانی مراجعه کرده، از ظرفیت و استعداد هیپنوتیزم‌پذیری بالایی برخوردار است، در این شرایط از بیش‌ترین و گسترده‌ترین تعداد پدیده‌های هیپنوتیزمی در راستای درمانی او استفاده می‌کنیم.
برای این‌که بیمار به اعتماد بیش‌تری برسد که درواقع هیپنوتیزم شده، پس از القای خلسه و استفاده از روش‌های عمیق‌تر کردن خلسه‌ی هیپنوتیزمی، از برخی پدیده‌های هیپنوتیزمی مانند انجماد عضلانی، ایجاد بی‌حسی در دست‌ها، ایجاد حرکت خودبه‌خود در دست که در اصطلاح به آن «پرواز دست» می‌گویند، ایجاد اختلال در زمان (که فرد چاق فاصله‌ی دو وعده‌ی غذایی را کم‌تر احساس می‌کند) و درنهایت، ایجاد احساس سنگینی در دست‌ها استفاده کرد.
بسیاری از ما، زمانی که در شرایط رانندگی، غرق فکرها و خیال‌های خود هستیم، ممکن است به مقصد برسیم و از آن رد شویم و متوجه عبور از آن نشویم. بنابراین، افرادی را هم که در خانه و رستوران غذا می‌خورند، می‌توان با تلقین، حالتی در ذهن آنان به‌وجود آورد که توجهی به دسر، شیرینی، بستنی و نوشابه‌های گازدار پرکالری نداشته باشند.
از مضمون یا پدیده‌ی هیپنوتیزمیی اختلال در زمان، می‌توان این استفاده را کرد که فاصله‌ی زمانی بین وعده‌های غذایی را در احساس و ادراک فرد چاق، کوتاه‌تر نمود. با کمک سیر قهقرایی در زمان، می‌توان فردِ چاق را به سال‌های گذشته و زمانی برد که او اندامی برازنده و موزون داشته است. به این‌ترتیب، فرد چاق پس از مشاهده‌ی خویش در شرایط برازندگی اندام، تصویر ذهنی‌اش تغییر می‌کند.
برای نمونه، در شرایط عمق مناسبی از خلسه‌ی هیپنوتیزمی که بیمار قدرت رؤیت و مشاهده‌ی هیپنوتیزمی پیدا کرده، می‌توان در عالم خیال، او را به یک سالن بدنسازی برد که تمام دیوارهای آن آیینه است. در این وضع،] كه از آن با عنوان تكنيك آينه ياد می شود و اشكال ديگری نيز دارد [ از بیمار باید خواست خود را وسط این سالن خیالی مشاهده کند و با چرخیدن آرام به دور خود، اندامش را از زوایای مختلف ببیند. به‌طور حتم، او معتقد است که اگر باریک و برازنده‌تر شود، برای حفظ تندرستی و زندگی خانوادگی و اجتماعی‌اش، چه‌قدر راحت‌تر و موفق‌تر خواهد بود.
سپس با تلقین‌های هیپنوتیزمی می‌توان به بیمار یا فرد چاق این احساس بینایی را داد که لحظه به لحظه لاغرتر و برازنده‌تر می‌شود و درنهایت، به وزنی می‌رسد که به باور او، در این شرایط در اوج برازندگی است. در این شرایط برای رسیدن به وزن دلخواه، به فرد چاق در شرایط خلسه گفته می‌شود بر روی ترازویی برود که در جلوی پای او قراردارد و وزن خود را در این شرایط دلخواه ببیند و بیان کند. به این‌ترتیب، متوجه می‌شویم که او چه وزنی را شرایط دلخواه خود می‌داند.
اگر فرد چاق، ازدواج نکرده باشد، می‌توان برای او شرایط جشن ازدواج را به‌صورت ذهنی مجسم کرد که او در اوج تناسب‌اندام است و مورد تحسین و تمجید همگان قرار‌می‌گیرد. اگر سالمند است، با سیر قهقرایی در زمان، می‌توان او را به گذشته‌ها و دوره‌ای از عمرش برد که اندام موزونی داشته است.
«دکتر کرازیل نک» می‌گوید: «براساس آمارهای بزرگ، افراد چاق یا حتی بسیار چاق، به کمک هیپنوتیزم می‌توانند در یک محدوده‌ی زمانی 6ماهه، وزن زیادی را از دست بدهند.»
منبع:ماهنامه موفقيت و شادكامی
