مادرم شاعر نيست
در عوض نصف غزل هاي جهان را گفته
شعر را ميفهمد
مادرم قافيهي لبخند است
وزنِ احساس
رديفِ بودن
مادرم مثنوي معنوي است
حافظ و سعدي و خيام و نظامي …
اصلاً
مادرم شعرترين منزوي است
من رباعي هستم
خواهرانم غزلاند
پدرم شعر سپيد
خانهي ما شب شعر
صبح، بيدل داريم
با كمي نان و پنير
ظهر، سهراب و عطر ريحان
شب، رهي يا قيصر
مادرم شاعر نيست
در عوض نصف غزلهاي جهان را گفته