موهای زاید و روشهای از بین بردن آنها

راههای مختلفی برای نجات از دست موهای زاید وجود دارد که بهتر است با آنها آشنا شوید، البته هیچکدام از آنها ۱۰۰ درصد دایمی عمل نمی کنند.رشد موهای زاید علل مختلفی دارد. ممکن است به دلایل ژنتیکی باشد یا بر اثر مصرف داروهای خاصی مثل هورمون ها یا استروئیدها باشد.

گاهی ناهنجاری های پزشکی مثل بالابودن هورمون مردانه آندروژن یا وجود تخمدان های پلی کیستیک باعث بروز این اتفاق می شود.به هر حال رفع علت در موارد بیمارگونه راه حل اصلی خلاصی از شر موهای زاید است که باید به وسیله پزشک متخصص درمان شود، اما راه حل های مختلفی برای برداشتن این موها وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد.

▪ تراشیدن:

میزان رشد موها تعیین می کند که چند بار در هفته باید آنها را تراشید. این روش بهترین راه برای خلاصی از شر موهای پا، دست یا صورت است.

▪ کندن موها:

این روش جزو دردناک ترین روشهاست ، اما اگر تعداد موهای زاید اندک است جزو بهترین روشهای حذف موی زاید است ؛ مثلا استفاده از موچین برای کندن موهایی که تک وتوک در صورت وجود دارند یا برای کندن موهای ابرو که روش متداولی است.توجه داشته باشید که برای نواحی بزرگ و پرمو نباید از این روش استفاده کرد، چرا که باعث رشد مو در محل یا حتی ایجاد زخم در ناحیه می شود.

▪ اپیلاسیون (موبر):

درباره نوع کرم موبری که تهیه می کنید بسیار محتاط باشید. همه این کرمها مثل هم نیستند؛ به عنوان مثال کرم موبری که برای برطرف کردن موهای نواحی تناسلی به کار می رود برای صورت قابل استفاده نیست.این مواد شیمیایی ساقه مو را حل می کنند و باعث می شوند رشد موهای بعدی با تاخیر صورت گیرد. ممکن است این مواد باعث بروز سوختگی های سطحی شوند.
اگر شما سابقه واکنش آلرژیک دارید، قبل از استفاده از این کرمهای موبر با پزشک متخصص پوست ، مشورت کنید.

▪ موم گرم:

این کار را می توانید یا در منزل به وسیله یک فرد حرفه ای در سالن های زیبایی انجام دهید. موم گرم ممکن است به طور کلی موها را از میان نبرد و بعضی از آنها را تنها از ساقه قطع کند.یکی از عوارض این روش ، بروز عفونت است که باید به آن توجه کرد تا محل مورد نظر قبل از انجام کار خوب تمیز شده باشد. برداشت

▪ مو با لیزر:

این روش یکی از طولانی ترین روشهاست که به ۳ تا ۴ جلسه درمان (یا حتی بیشتر) نیاز دارد؛ البته این رویه برای همگان مناسب نیست ، بلکه موهای مورد نظر باید تیره باشند.در این روش از پرتوی لیزر برای حذف با لب مو استفاده می شود.
این روش گران قیمت و گاهی دردناک است. این روش را تنها پزشکان مجرب و آموزش دیده می توانند انجام دهند و برای گرفتن نتیجه مورد نظر باید کمی صبر و حوصله به خرج دهید.الکترولیز: الکترولیز روش حذف موهای زاید است که خود فرد نمی تواند آن را انجام دهد و باید به وسیله فرد دوره دیده صورت گیرد؛ اما برای حذف موهای صورت و بدن (هر دو) قابل استفاده است.
در این روش ، مرکز رشد مو به وسیله فرکانس رادیویی با موج کوتاه تخریب می شود به صورتی که یک وسیله بسیار نازک وارد فولیکول مو شده و مرکز رشد مو را از میان می برد و بعد مو با استفاده از موچین و بدون ایجاد درد برداشته می شود. طول انجام کار بین ۱۵ دقیقه تا یک ساعت متغیر است.باورهای درست و نادرست درباره الکترولیز بعضی معتقدند الکترولیز دردناک است ، اما حقیقت این است که چنین روشی معمولا درد و ناراحتی ایجاد نمی کند.

در روشهای جدید الکترولیز، هرگونه ناراحتی و درد از میان رفته است. در بعضی نواحی حساس ممکن است از بی حسی موضعی استفاده شود. بعضی دیگر معتقدند در این روش ، موها به طور دایم در محل مورد نظر از میان می روند. درباره این نظر باید گفت باور ذکر شده کاملا صحت دارد و پس از طی دوره مورد نظر، موها به طور کامل محو می شوند.برخی افراد می گویند روشهای حذف موی زاید که به صورت موقت عمل می کنند بهتر است.

باید گفت این روشها بسته به محل استفاده ، تفاوت دارد؛ مثلا دپیلاتورهای شیمیایی (مثل کرمهای موبر) اغلب برای حذف موهای پا استفاده می شوند که برای این مناطق مناسبند، اما برای صورت چندان مناسب نیستند.اینها مواد شیمیایی تحریک کننده دارند و ممکن است به پوست صورت آسیب برسانند. از طرف دیگر، بیرنگ کننده های مو (دکلره) حاوی مواد شیمیایی قوی هستند و برای موهای تیره چندان موثر عمل نمی کنند. در ضمن ممکن است این مواد، پوست را نیز بیرنگ کنند.

استفاده از موم گرم نیز دردناک و تا حدی گران قیمت و استفاده از آن کمی سخت است.حقایقی درباره الکترولیز الکترولیز روشی است که ۱۰۰ سال پیش برای اولین بار در برداشت موهای ابرو و مژه ها مورد استفاده قرار گرفت.
در بیشتر نواحی بدن می توان از روش الکترولیز استفاده کرد (مثل ابروها، صورت ، دستها، شکم ، پستان و پاها). این رویه عارضه جانبی دایمی ندارد. گاهی در محل مورد نظر، پوست کمی قرمز و بعد از مدت کوتاهی برطرف می شود. این روش بسیار ایمن بوده و برخلاف دپیلاتورها و بیرنگ کننده ها در آن از مواد شیمیایی استفاده نمی شود.به چه کسی مراجعه کنیم؟
الکترولوژیست یا فردی که کار الکترولیز انجام می دهد فردی است که می بایست آموزش های کاملا حرفه ای دیده باشد و پس از اتمام این دوره گواهی کسب کرده باشد.در نتیجه برای انجام آن باید حتما به فردی مجرب و دوره دیده مراجعه شود که در کشور ما می بایست این افراد حتما تحت نظارت یک پزشک فعالیت کنند. مراجعه به فردی که دوره مذکور را طی نکرده یا بدون نظارت کار می کند از نظر بهداشتی می تواند مشکل ساز باشد.ممکن است عوارض جبران ناپذیری برای فرد ایجاد شود. برای این منظور و یافتن فردی مطمئن ، از یک پزشک متخصص پوست و مو مشورت بگیرید.

توجه داشته باشید در صورتی که فرد انجام دهنده الکترولیز، نکات بهداشتی را رعایت نکند امکان انتقال بیماری های عفونی (مثل ایدز، هپاتیت و…) وجود خواهد داشت.بهتر است در همان جلسه اول مراجعه ، تمامی سوال هایی را که در ذهن دارید بپرسید تا نکته مبهمی برایتان باقی نماند؛ به عنوان مثال می توان به پرسشهایی از قبیل حین انجام کار چه احساسی ایجاد می شود؟

آیا درد و سوزش وجود دارد یا خیر؟ به چند جلسه درمان احتیاج است؟ هزینه هر جلسه چقدر خواهد شد؟ طول مدت هر جلسه چقدر خواهد بود؟ چه مدتی است که فرد این کار را انجام می دهد و… اشاره کرد.حین انجام کار از تکنیک صحیح فرآیند الکترولیز اطمینان حاصل کنید.
سوزن الکترولیز برای هر فرد باید جداگانه بوده و نباید میان افراد به طور مشترک استفاده شود. اگر برای حذف موی زاید از وسیله ای غیر از سوزن مخصوص استفاده می شود، معمولا نتیجه کار دایمی نیست.از احساس و درک خود استفاده کنید، یعنی وقتی وارد محل می شوید خوب به اطراف نگاه کنید. آیا همه چیز تمیز و پاکیزه است؟ آیا کارکنان محل تمیز هستند و ظاهری مرتب و پاکیزه دارند؟ آیا از دستکش و وسایل یکبار مصرف استفاده می کنند؟

آیا فردی که کار الکترولیز را انجام می دهد حرفه ای و مسلط به نظر می رسد؟به هر حال برای انجام کارهایی اینچنین حساس و مهم ، دقت و احتیاط، شرط عقل است. در نهایت توصیه ما بر این است که برای استفاده از هر روش یا ماده شیمیایی حتما با پزشک متخصص پوست و مو مشورت کنید و هیچ گاه خود سرانه یا به توصیه افراد غیرحرفه ای از هیچ ماده یا وسیله ای استفاده نکنید.