انبه یک میوه گرمسیری است و اولین بار در هندوستان و نواحی استوایی کاشته شد. در نواحی استوایی درخت انبه چندین بار در سال بار می دهد.
انبه نه تنها میوه خوشمزه ای است، بلکه غنی از ویتامین ، املاح و آنتی اکسیدان هاست. دارای فیبر زیادی است، ولی کالری و سدیم آن کم است. فاقد کلسترول و چربی اشباع است.
انبه یکی از منابع غنی ویتامین A است. همچنین دارای مقادیر کافی ویتامین C ، ویتامین B ، پتاسیم ، کلسیم و آهن است. ویتامین A در تقویت بینایی چشم و حفظ سلامتی دندان ها ، پوست ، استخوان، غشاهای مخاطی و بافت های نرم بدن نقش مهمی دارد.
نصف میوه ی انبه ی متوسط معادل یک واحد میوه است و70 کالری انرژی دارد. طعم انبه رسیده و تازه شبیه مخلوطی از طعم هلو و آناناس است و بسیار آبدار و خوشمزه می باشد .
خواص و اثرات سلامتی انبه :
– از میوه و پوست انبه علاوه بر ترشی و مربا ، عصاره ای درست می کنند که دارای اثر قابض است. همچنین غرغره این عصاره بصورت مخلوط با کمی آب، برای گلودرد مفید است.
– پوست آن دارای 15 تا 18 درصد تانن است و یک قاشق چایخوری پوست کوبیده آن به میزان دو مرتبه در روز برای اسهال مفید است.
– انبه ابتدا گس و بعد ترش می شود و در اثر زیاد ماندن بر روی درخت، کم کم شیرین می شود.
– میوه آن بوی خوشی مثل عنبر دارد. دهان را خوشبو کرده و رنگ چهره را باز می کند.
– تقویت کننده جسم ، روح و دستگاه گوارش است.
– کلیه و مثانه را تقویت می کند.
– برای بهبود سرفه ، تنگی نفس ، انواع سردرد ، اسهال و دردهای قولنجی مفید است.
– عطش را رفع می کند.
– برای چاق شدن افراد لاغر مفید است.
– ادرار آور و ملیّن است.
– مربا و ترشی انبه برای تقویت معده مفید است.
نکات مورد توجه :
– زیاده روی در مصرف انبه برای افرادی که طبع گرم دارند، مضر است.
– مصرف انبه به خصوص ترشی آن با معده خالی ، ایجاد ناراحتی معده می کند. بنابراین بهتر است آن را بعد از غذا و ترشی آن را همراه با غذا میل کرد.
– پوست انبه را قبل از خوردن جدا کنید ، زیرا بعضی افراد نسبت به آن حساسیت دارند.
منبع : کتاب زبان خوراکی ها و WWW.MAD4MANGO.COM