هويت جنسي و رفتار کودک در مسير دستيابي به اين هويت همواره يکي از دغدغه هاي والدين است. براي آن که والدين مطمئن شوند فرزندشان در مسير درستي گام برمي دارد راه هاي مختلفي وجود دارد.
يکي از راه هايي که مي تواند تفاوت هاي رفتاري بين زن و مرد را توجيه کند، مشاهده اين تفاوت ها در سازمان اجتماعي بازي هاست که نياز به الگوهاي تعامل اجتماعي خاص از طرف هر دو جنس دارد.
۱ – دخترها بيشتر از پسرها در محيط هاي سربسته و خانه بازي مي کنند.
۲ – پسرها تمايل به بازي در گروه هاي بزرگ را دارند.
۳ – گروه هاي بازي پسران را افرادي با سنين مختلف تشکيل مي دهند. به عبارت ديگر دامنه سني همبازي هاي پسران گسترده و وسيع است.
۴ – دختران در بازي هاي پسرانه شرکت مي کنند ولي عکس قضيه کم تر اتفاق مي افتد.
۵ – در بازي پسرها رقابت وجود دارد.
۶ – بازي پسرها از نظر زماني، طولاني تر از بازي دختران است.
۷ – دختران ياد مي گيرند که چگونه در شرايطي که همه با يکديگر برابرند، با به کارگيري زبان و گفتار از عهده حل مشکلات خود برآيند.
۸ – ايجاد رابطه صميمانه و برابر با يکديگر
دوستي در بين دختران بيشتر بر اساس کلام صورت مي گيرد. دختران ياد مي گيرند که حامي دوست خود باشند.
دختران بيشتر وقت خود را به حرف زدن اختصاص مي دهند و صحبت ها، انعکاس گر افکار دروني آن هاست. وفاداري يکي از ويژگي هاي عمده دوستي بين دختران ۱۲ تا ۱۴ ساله است، چون يک دوست، محرم دروني ترين اسرار يک دختر است.
۹ – انتقاد و تفسير رفتارها و گفتارها
دختران گفتار و رفتار دختران ديگر را نقد مي کنند و مورد بحث قرار مي دهند. ولي انتقاد آن ها اکثر اوقات همراه با گفتار و رفتار تعارض آميز نيست. روابط آن ها با يکديگر بر اساس روابط رئيس و مرئوس نيست چون پذيرفتن نقش رياست باعث مي شود رابطه برابري بين آن ها مختل شود، دختران برخورد انتقادي با کساني دارند که مي خواهند در نقش رئيس ظاهر شوند و نقش رياست از نظر آن ها فقط هنگام مواجهه با خواهر و برادر کوچک تر کاربرد دارد. دختران ياد مي گيرند که چگونه بدون آن که نقش رياست داشته باشند از عهده اداره کارها برآيند.
علي رضا واقف- روان شناس کودک
خراسان – مورخ شنبه 1390/12/20 شماره انتشار 18075
