فرق کرم لوسیون و پماد در چیست ؟

کرم لوسیون وپماد فرق اینها درچیست؟
اگر شما مصرف کننده فرآورده های آرایشی بهداشتی  موضعی و مالیدنی برای صورت ودست و یا بدن هستید،لازم است فرق اینها را بدانید.هدف این است که دانش شما در باره انواع کرم پماد و لوسیون افزایش یابد.تا شما بتوانید هنگام خرید انتخاب بهتری داشته باشید.

فراورده های آرایشی بهداشتی مالیدنی برای دست صورت وبدن به سه شکل عرضه میشوند:
کرم
لوسیون
پماد

این سه شکل تفاوتهای اساسی بایکدیگر داشته و هر کدام کاربرد خاص خود رادرند.

مکانیسم تشکیل امولسیون
لوسیون و کرم نوعی امولسیون یا نامیزه هستند.(نامیزه لغت پیشنهادی فرهنگستان برای جایگزینی امولسیون است)

به پخش و پراکندگی مایع در مایع دیگر ، امولسیون گفته می‌شود. امولسیون (به انگلیسی: emulsion) محلولی است که در آن قطره‌های ریز یک مایع (مانند روغن) در مایعی دیگر (مانند آب) بی‌آنکه با یکدیگر درآمیزند، پراکنده است .به زبان ساده مخلوط آب و روغن را امولوسیون میگویند.

اگر مقدا آب آن بیشتر باشد به آن لوسیون و اگر مقدارروغن آن بیشتر باشد به آن کرم میگویند.اما مسئله اینجاست که آب و روغن به راحتی باهم ترکیب نمیشوند.اگر شما مقداری روغن را درون یک ظرف آب بریزید خواهید دید که روغن درقسمت بالای ظرف جمع شده و با آب مخلوط نمیشود.درتهیه کرمهای آرایشی بهداشتی برای اینکه مخلوط یک نواخت روغن در آب به دست بیاید،نیاز به یک ماده سوم هم داریم.این ماده سوم حل کننده یا امولسیفایر است.ماده اخیر ذرات روغن را دربرگرفته و موجب پخش یکنواخت ذرات روغن درآب میشود.

اما اشکال این ماده حلال یا امولسیفایر این است که ممکن است چربی های خود پوست را نیز حل کند.بخاطر این است که بدنبال اسفاده از برخی کرمها احساس سوزش در صورت ایجاد میشود.بخصوص اگر صورت کمی تحریک شده و تحت درمان باداروهای لایه بردار باشد این احساس سوزش بیشتر است.لستین ماده امولسیفایر مطلوبی بوده واین عارضه را ایجاد نمی کند.

مسئله دیگر در استفاده از کرمها بخصوص درتابستان ،تعریق بدنبال مالیدن کرم است.این مسئله در ضدآفتابها مشکل شایعی است.اگر از امولسیون ضد آفتاب مناسب استفاده کنیم این مشکل کمتر ایجاد میشود.یعنی درچنین شرایطی باید از امولسیون هایی که فاز آبی آنها غالب است استفاده شود.البته هر چه فاز آبی غالب تر باشد پایداری ضدآفتاب کاهش می یابد. لذا چنین ضدآفتابهایی را بایستی مکرر تجدید نمود.

پمادها:
پمادها به صورت روغن های نیمه جامد هستند.پماد فاقد فاز آبی است.لذا پمادها دچار آلودگی میکروبی نمیشوند.به همین دلیل در فراوردهای آرایشی بهداشتی که به شکل پماد عرضه میشوند،نیاز به اضافه کردن مواد نگهدارنده یا پرزرواتیو نیست..

پمادها خیلی چرب بوده واستفاده آنها خیلی خوشایند نیست.اما در مواردی مثل خشکی شدید و پوستهای آسیب دیده و بعنوان کرم محافظ کاربرد دارند.همچنین بعنوان پایه فراورده های داروهای موضعی  کاربرد دارند. زیرا داروهای موضعی در غالب پماد  بهتر اثر میکنند.

وازلین معروف ترین وپرکاربرد ترین پماد است و ازمواد نفتی تهیه میشود. توجه داشته باشیم وقتی از پماد بعنوان مرطوب کننده استفاده میکنیم ،پماد بخودی خود رطوبتی به پوست اضافه نمیکند.لذا برای اثر بخشی بهتر لازم است پماد را بعد ازشستشو وحمام به پوست مالید. تا بعنوان یک پوشش قوی مانع تبخیر آب پوست شود.

علاوه بر وازلین مواد دیگری که بعنوان پماد مصرف میشوند روغنهای گیاهی هستند.روغنهای هیدروژنه واشباع شده گیاهی که امروزه بعنوان جایگزین وازلین بکار میروند،مقبولیت بیشتری یافته اند.زیرا سبک تر بوده وآن احساس چربی و سنگینی وازلین را از خود بجا نمیگذارند. مثل وازلین فاقد آب بوده ونیاز به نگهدارنده ندارند.اما اشکال آنها این است که فوری اکسیده شده و تغییر رنگ میدهند.لذا در ترکیب آنها نیازبه مقادیر زیاد آنتی اکسیدان است.

دکتر محمد شیزرپور [ متخصص پوست و مو ]