فندق درختچه‌ای است به ارتفاع تقریبا دو متر که در نواحی مساعد تا ارتفاع 6 متر نیز می‌رسد.
درخت فندق بومی اروپا و آسیای صغیر است. برگ‌های درخت فندق پهن و نوک تیز با دو ردیف دندانه ، برنگ سبز و با دمبرگی بطول تقریبا یک سانتی‌متر است. فندق دارای دو نوع گل نر و ماده است که به صورت سنبله آویخته در پائیز ظاهر می‌شود .
فندق گرد 2/5-1/5 سانتی‌متر است. دارای پوششی سبز رنگ بوده که پس از خشک شدن تدریجا از آن جدا می‌شود.
ترکیبات شیمیایی:
مغز فندق، حدود 60 درصد روغن دارد که به رنگ زرد روشن بوده و دارای طعمی ملایم و بوی مطبوعی است . این روغن به مصرف تغذیه، عطرسازی و نقاشی می‌رسد . مغز فندق دارای مقدار زیادی فسفر است.
در 100 گرم مغز فندق مواد زیر موجود است:
انرژی 625 کالری
آب 5/8 گرم
پروتئین 12/5 گرم
مواد نشاسته‌ای 15 گرم
مواد چرب 60 گرم
کلسیم 200 میلی‌گرم
فسفر 320 میلی‌گرم
آهن 3/5میلی‌گرم
سدیم 2 میلی‌گرم
پتاسیم 700 میلی‌گرم
ویتامین ب 1 0/5 میلی‌گرم
ویتامین ب 3 1 میلی‌گرم
خواص داروئی:
فندق از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است . برگ، شکوفه، گل و پوست آن (مخصوصا پوست ریشه آن) قابض است.
1) فندق به دلیل اینکه دارای مقدار کمی مواد نشاسته‌ای است و نیز دارای مواد معدنی زیادی مانند کلسیم، پتاسیم، فسفر، منیزیم، سدیم و آهن است، غذای بسیار خوبی برای مبتلایان به دیابت محسوب می‌شود.
2) فندق غذای مناسبی برای تقویت بدن و مخصوصا دوره نقاهت است.
3) فندق مقوی روده‌ها و معده است.
4) فندق سموم را از بدن خارج می‌سازد.
5) فندق فشار خون را بالا می‌برد.
6)روغن فندق برای از بین بردن سرفه و درد سینه مفید است.
7) روغن فندق برای کبد نافع است.
8) آنهائی که کارهای فکری می‌کنند باید فندق بخورند زیرا بدلیل داشتن فسفر زیاد مغز را تقویت می‌کند.
مضرات :
فندق اگر به مقدار کم خورده شود به هیچوجه مضر نیست ولی افراط در خوردن آن ایجاد نفخ و گاز شکم کرده و حالت تهوع تولید می‌کند. برای جلوگیری از این حالات، آنهائی که سرد مزاج هستند باید فندق را با آب و عسل خورده و گرم مزاجان با سکنجبین بخورند.
