چینيها براي اولين بار در سه هزار سال قبل از رنگهاي گياهي براي رنگکردن موها استفاده ميکردند.
آنها به وسيله برگ و ريشه درختان، رنگ تهيه کرده و روي موها به کار ميبردند. بعدها در کشورهاي ديگر آسيايي رنگهاي گياهي شناخته شد که از آن جمله ميتوان به حنا، خضاب، بابونه و رناس اشاره کرد.
رنگهاي گرم و سرد و تناسب آن با پوست صورت
رنگهاي گرم مانند قرمز، نارنجي و زرد، رنگهاي زنده و شفافاند که چشم آنها را زودتر تشخيص داده و نزديکتر به خود ميبيند ولي رنگهاي سرد مانند آبي، سبز و بنفش، رنگهاي کدر و مات هستند که چشم آنها را دورتر ميبيند. رنگهاي گرم براي پوستهاي تيره و گندمي و اشخاص لاغر اندام و رنگهاي سرد براي پوستهاي روشن، سرخ و سفيد و اشخاص چاق مناسب است.
اشخاص از لحاظ رنگ پوست و ظاهر، به دو دسته تقسيم ميشوند و رنگ موي انتخابي بايد ضد آن بوده تا يکديگر را خنثي کنند.
اشخاص لاغراندام جزو دسته سرد بوده و اشخاص چاق جزو دسته گرم. رنگ موهاي مناسب براي پوستهاي تيره رنگ عبارت است از شرابي، مسي، شاه بلوطي، طلايي، فندقي، بادامي و آجري.
رنگ موهاي مناسب براي پوستهاي روشن نيز شامل بلوند خاکستري، زيتوني يا صدفي، قهوهاي مات و بلوند دودي است.
اصول اوليه رنگآميزي
توصيه ميشود رنگآميزي را به آرايشگري که در اين زمينه تبحر کافي دارد، بسپاريد اما در صورتي که تمايل داريد در خانه رنگآميزي کنيد، به اين نکات توجه کنيد.
1- تست رنگ 24 ساعت قبل از رنگآميزي روي پوست پشت گوشتان را فراموش نکنيد.
2- دستورالعمل نوشته شده داخل قوطي رنگ را به دقت بخوانيد تا نسبت به ميزان حجم اکسيدان و مدت استفاده از آن آگاهي يابيد.
3- در صورتي که بالاي 50 درصد موي سفيد داريد، از رنگهاي اصلي استفاده کنيد.
4- در هنگام انتخاب رنگ، به رنگ پوست و چشمان خود نيز توجه کنيد.
انواع رنگموها
رنگ موها به دو دسته رنگهاي موقت و اکسيداسيون تقسيم ميشوند. رنگهاي موقت نيازي به پراکسيد هيدروژن ندارند. دانههاي رنگي آنها به علت کوچک بودن به آساني وارد کوتيکل مو شده و زير پولکها قرار ميگيرد و چون واکنش شيميايي انجام نشده، با يک يا دو بار شامپو کردن به آساني از داخل مو خارج ميشوند.
رنگهاي اکسيداسيون نياز به پراکسيد هيدروژن دارند و خود به دو دسته رنگهاي دايمي و نيمه دايمي تقسيم ميشوند.
رنگهاي نيمه دايمي به صورت ژلهاند و به مدت 12 تا 15 بار شامپو کردن دوام داشته و به تدريج از موها خارج ميشوند.
رنگ موهاي دايمي به صورت کرم يا خمير بوده و به دنبال واکنشهايي شيميايي، وارد ساختمان مو ميشوند و اين دانههاي رنگي مصنوعي پس از ترکيب شدن با دانههاي رنگي طبيعي مو، ايجاد رنگدانههاي بزرگتري ميکنند که در مو به صورت دايمي باقي ميماند.