در کنار این عطر و طعم‌ها معمولا اصل گیاهانی که به‌صورت خشک شده و ادویه استفاده می‌شود خود گنجینه‌ای از خواص دارویی را همراه دارد. گیاه مرزنجوش به‌عنوان موضوع نسخه طبیعت امروز، یکی از این نوع ادویه‌هاست.
مرزنجوش با نام علمی Origanum majorana گیاهی خودروست که از برگ آن به‌عنوان چاشنی و ادویه و از گل آن استفاده طبی می‌کنند.
مرزنجوش با نام‌های توکلیجه، مرزنگوش، حب الفیل، اذان‌الفار، ثاموس و ریحان سلیمان نیز نامیده می‌شود و معروف‌ترین خاصیت طبی آن آرامبخشی است. از نظر پزشکی مرزنجوش سرشار از فلانوئیدها، تانن‌ها و گلیکوزیدهای فنولیک است و طبق گزارش‌های علمی دارای خواص آنتی‌اکسیدان و ضدمیکروبی قوی بر ضد عوامل پاتوژن انسانی و نیز عوامل فساد مواد غذایی است، در نتیجه مصرف آن برای تقویت بدن در برابر عفونت‌ها بسیار موثر است. همچنین تاکنون بررسی‌های بسیاری در مورد خواص بیولوژیک، فارماکولوژیک و آنالیز ترکیبات مرزنجوش انجام شده است و اثرات مثبت آن بر درمان برخی بیماری‌ها مورد توجه قرار گرفته است.
طبع مرزنجوش گرم و خشک است و در طب سنتی از مرزنجوش برای تسکین اعصاب و رفع بی‌حوصلگی، تخفیف شدت افسردگی، کمک به درمان سر درد، بیماری حرکتی، نفخ شکم، قولنج کودکان، تهوع، درد مفاصل و عضلات، سرفه و درمان سرماخوردگی استفاده می‌شود. گیاه مرزنجوش همچنین به‌عنوان یک ادکلن طبیعی نیز شهرت دارد و از گذشته برای برطرف کردن کک‌و‌مک استفاده می‌شده است.
توصیه‌های پزشکی:
درصورت بروز تهوع، استفراغ و یا اسهال مصرف مرزنجوش باید متوقف شود.
از زیاده‌روی در مصرف مرزنجوش بدون نظر پزشک متخصص خودداری کنید.
مبتلایان به ناراحتی‌های کلیوی باید از مصرف مرزنجوش خودداری کنند.
