بعضي روزه‌داران مي‌گويند در پايان ماه رمضان، چاق مي‌شوند! وقتي روزه مي‌گيريم، معمولا انرژي دريافتي بر انرژي مصرفي غالب ميشود. معمولا ميزان فعاليت فيزيكي افراد در ماه رمضان كمتر و استراحت و خواب بيشتر ميشود…
از سوي ديگر، بعد از آنكه چند روز روزه مي‌گيريم، سوخت‌وساز بدن پايين مي‌آيد و وزن افزايش پيدا مي‌کند. از طرفي در ماه رمضان از آنجا که فرصت كمتري براي خوردن داريم، بسياري از ما در مقايسه با روزهاي عادي از افطار تا سحر با ولع بيشتري غذا مي‌خوريم.
برخي از غذاهاي مخصوص اين ماه مثل حليم، زولبيا و باميه نيز انرژي بالايي دارند، بنابراين اگر فردي مي‌خواهد با روزه‌داري وزن كم كند، بايد به اندازه غذا بخورد و تا جاي ممکن فعاليت فيزيکي داشته باشد.
برخي افراد مي‌گويند روزه نمي‌گيرند چون ضعف مي‌كنند اما دليل ضعف كم‌خوردن نيست و كم‌آبي بيشتر باعث ضعف ميشود. امسال ماه رمضان با روزهاي بلند تابستان، همزمان شده و طبيعي است كه اگر در فاصله افطار تا سحر به اندازه كافي آب يا ساير مايعات نوشيده نشود، بدن دچار كم‌آبي ميشود و ضعف مي‌کنيم.
در ضمن، بسياري از افراد چون فاصله افطار تا سحر كوتاه است، ساعت 12-11 شب شام مي‌خورند و ديگر براي سحري خوردن بلند نمي‌شوند و اين فاصله طولاني غذاخوردن تا افطار روز بعد خود باعث افت قندخون ميشود و افت قند عامل ضعف در طول روز است. اگر كسي كم وزن اما سالم است، مي‌تواند با برنامه‌ريزي درست، دريافت غذايي خود را بين ساعت‌هاي افطار تا سحر بالا ببرد و روزه بگيرد.
سلامت
