ریسک فاکتورهای بیولوژیک سرطان سینه.

ریسک فاکتور های بیولوژیک شامل عوامل خطری می شوند که مربوط به بدن شما می باشند:

1)    بالارفتن سن

2)    سابقه خانوادگی

3)    تاریخچه قاعدگی و مصرف هورمون ها

4)    افزایش  تراکم بافت ( دانسیته) پستان

5)    بیماری پستان در گذشته

عوامل تولید مثلی اصلی که ریسک سرطان سینه را افزایش می دهند. مانند:

* شروع دوره های قاعدگی قبل از سن 12 سالگی

* بارداری و زایمان بعد از سن 30 سالگی یا این که اصلا بچه دار نشوند.

* شروع یائسگی بعد از سن 55 سالگی.

مطالعات نشان می دهند که درمان با هورمون جایگزین (HRT) می تواند ریسک سرطان پستان را افزایش دهد و ریسک آن با طول مدت مصرف بیشتر می شود.

بعضی از عوامل تولید مثلی در ارتباط با کاهش ریسک ابتلا به سرطان پستان می باشد. مانند:

* داشتن تعداد بیشتر فرزندان

* تغذیه فرزند با شیر دهی از طریق پستان ریسک ابتلا را کاهش می دهد و هر چه قدر مدت زمان شیر دهی بیشتر باشد این ریسک کمتر می شود.

 عوامل خطر ناشی از نحوه و سبک زندگی :

عوامل خطر ناشی از سبک زندگی آن دسته عواملی هستند که قابل تعدیل کردن و یا تغییر دادن هستند. مانند:

– افزایش وزن بدن

– کاهش فعالیت بدنی

– رژیم غذایی  پرچربی و کم فیبر

– مصرف الکل

– سیگار

– عوامل محیطی

سن پیشنهادی برای غربالگری سرطان پستان 40 سالگی و بالاتر است.

– پستان ها باید توسط خود شخص، معاینه ماهانه شوند.

– معاینه توسط پزشک ماهر به صورت سالانه

– ماموگرافی به صورت سالانه بعد از سن 40 سالگی.

غربالگری بیماری های پستان برای تمام خانم ها چه آن هایی که علایم و نشانه ای از سرطان پستان ندارند و چه آن هایی که در ریسک بالایی از ابتلا به سرطان پستان هستند، ضروری است. فراموش نشود که بیماری های پستان در هر دو جنس مرد و زن دیده می شود و نباید در مردان توجه به این بیماری ها مورد غفلت واقع شود.

درباره سرطان  پستان:

در بافت نرمال پستان، سلول ها به طور مدام در حال تقسیم شدن و مردن هستند و بدین ترتیب تعداد سلول‌های فعال ثابت می‌ماند. وقتی DNA  برخی از سلول‌ها آسیب می‌بیند ممکن است این سلول‌ها به طور غیر کنترلی شروع به تقسیم نمایند و ایجاد یک تومور در پستان کنند. برخی از این تومورها، خوش‌خیم (غیرسرطانی) هستند و به بافت اطراف خود صدمه‌ای نمی زنند. تومورهای خوش خیم می‌توانند به صورت کیست یا بافت فیبروز باشند که هیچ تهدیدی برای پستان و به طور کلی برای فرد ندارد. در صورتی که تومورها رشد نامتعارف داشته باشند و به بافت سالم تجاوز نمایند، در این حالت به آنها  تومورهای بد خیم می‌گوییم. دو فرم معمول سرطان پستان، سرطان پستان مجرای شیری (Ductal) و سرطان پستان لوبولار (Lobular) است. در حالتی که تومور سرطانی در مجراهای شیردهی که به نوک پستان ختم می شوند یافت شود از نوع ductal و در صورتی که در کیسه های تولید شیر ایجاد گردند، جزو تومورهای لوبولار محسوب می‌گردند. در صورت برداشته نشدن تومورهای بدخیم، سلول های سرطانی می‌توانند در سرتاسر پستان پراکنده شوند و داخل لنفونودهای زیر بغل شوند و از این طریق به دیگر اندام ها راه پیدا کنند.

لنفونودها یا گره های لنفاوی قسمتی از سیستم لنفوئید هستند که در سرتاسر بدن وجود دارند و به طور طبیعی بدن را در برابر بیماری ها مقاوم نگه می‌دارد. وقتی سرطان وارد این گره های لنفاوی می‌شود، سیستم لنفوئیدی می‌تواند سلول های سرطانی را به قسمت های دیگر بدن گسترش دهد. سلول‌های سرطانی می‌توانند از طریق رگهای خونی به نقاط دیگر بدن انتقال پیدا کنند. روند گسترش سرطان به دیگر اندام های بدن را متاستاز گویند.