در اینجا نگاه دقیق تری به درمانهایی خواهیم داشت که ممکن است به درمان افسردگی در آینده نزدیک کنند:
– کتامین: کتامین پیش از این در برخی کلینیکها و برخی بخشهای اورژانسی در برخی کشورها مورد استفاده بوده است. کتامین یک ماده بیهوشی است که اغلب در جراحی مورد استفاده قرار میگیرد. نحوه مصرف آن به صورت درون رگی بوده و به سرعت اغلب ظرف چند ساعت علائم افسردگی را آرام میکند. اگر چه فواید آن موقتی است. مطالعه ای اخیرا نشان داد استفاده از آن در کاهش افکار خودکشی در افراد مبتلا به افسردگی شدید بسیار مفید بوده است اما گران بوده و هنوز به عنوان درمان افسردگی آزمایشی بوده و میتواند توهم و عوارض جانبی دیگر ایجاد کند. دکتر الن منویتز روانپزشکی که در زمینه افسردگی مقاوم به دارو در بیمارستان Lenox Hill نیویورک تخصص دارد، در این باره میگوید برخی افراد عوارض جانبی شدیدی را تجربه میکنند.
– اکسید نیتروز یا گاز خنده آور: این ماده داروی بیهوشی است که توسط دندانپزشکها مورد استفاده قرار میگیرد. مطالعه کوچکی که در دسامبر گذشته منتشر شد گزارش کرد که اکسید نیتروز علائم افسردگی را در عرض کمتر از 2.5 ساعت بهبود میبخشد. اکسید نیتروز بر خلاف کتامین عوارض جانبی معدودی دارد. فواید آن از بیست و چهار ساعت تا یک هفته کامل در برخی افراد شرکت کننده در این آزمایش طول کشید. برای بی خطر بودن و کارایی اکسید نیتروز در درمان افسردگی تحقیقات خیلی بیشتری لازم است اما منویتز میگوید نتایج امید بخش است. در افرادی که در بحران یا میل به خودکشی قرار دارند، اکسید نیتروز مانند کتامین موقتا علائم را رفع کرده و فرد را از عملکرد نامناسب بازمیدارد تا زمانی که درمانهای دیگر تاثیر خود را بگذارند.
– بوتاکس: بوتاکس به از بین بردن خطوط و چین و چروک شهرت دارد اما اخیرا اونا بوتولینیوم توکسینیا (onabotulinumtoxinA) به عنوان شیوه جدید درمان افسردگی شدید مورد توجه قرار گرفته است. تئوری آن ساده است: اگر نتوانید اخم کنید، نمیتوانید غمگین شوید. برخی تحقیقات این نظریه را ثابت کرده اند. طبق تحقیقات منتشر شده، یک تزریق بوتاکس در عضله های اخم صورت، موجب کاهش طولانی مدت علائم افسردگی میشود. مطالعه دیگری تاثیرات مشابه آن را در تزریقهای بعدی در خطوط اخم اطراف ابرو نشان داد اما هنوز سوالات زیادی مطرح است. بوتاکس بسیار جالب بوده و کار داروهای ضد افسردگی را تکمیل میکند اما واقعا چه اتفاقی می افتد؟ آیا واقعا فیدبک ( بازخورد) مغز است که اگر نتوانید اخم کنید بیشتر احساس انعطاف پذیری خواهید داشت؟ یا این حاصل واکنش متفاوت افراد به آن است؟
– داروهای ضد التهاب: چندین سال است که مشخص شده التهاب با افسردگی ارتباط دارد. یک مطالعه بازبینی اخیر که در JAMA Psychiatry منتشر شد، این ارتباط را تایید میکند. محققان دریافته اند که مسکنهایی مانند ایبوپروفن، سلکوکسیب و ناپروکسن علائم افسردگی را کاهش میدهند. دسته دیگری از داروهای ضد التهاب به نام مهار کننده های سیتوکین نیز فوایدی در این زمینه نشان داده اند. مولفان این بازبینی، یافته های خود را اثبات این مفهوم خوانده اند به این معنی که نتایج آنها به قدری قدرتمند است که برای انجام تحقیقات بعدی دلگرم کننده است. migna.ir مطالعه دیگری اخیرا گزارش کرد که اسیدهای چرب امگا 3 خواص ضد التهابی دارند که به درمان افسردگی مربوط به هپاتیت ث مزمن کمک میکند. برخی از داروهای ضد افسردگی نیز ضد التهاب هستند و برخی افراد تصور میکنند که شاید این یک همزمانی تصادفی باشد که بر سروتونین و نوراپی نفرین (مواد شیمیایی در مغز) تاثیر میگذارد و تاثیر واقعی آن خاصیت ضد التهابی است.
آینده نامشخص
درمانهایی که بالاتر به آن اشاره شد، تنها گزینه های تست شده نیستند. اسپری بینی که پپتید پروتئین یا مولکولهای کوچکی دارند، نیز نوید بخش بوده اند. روشی به نام تحریک مستقیم الکتریکی از روی جمجمه که از الکتریسیته استفاده میکند تا فعالیت مغز را تغییر دهد نیز آزمایش شده است. مدیتیشن با توجه و تعمق، مکمل نوید بخش دیگری برای درمان افسردگی است. ورزش نیز مشخص شده که به کاهش علائم کمک میکند. تحریک مغناطیسی از روی جمجمه یک شیوه درمانی غیر تهاجمی است که از مغناطیس برای تاثیر بر بخشهایی از مغز که مربوط به خلق است، بهره میگیرد و امروزه مورد استفاده قرار میگیرد.
محققان کارهای زیادی باید انجام دهند تا در نهایت این درمانها وارد کلینیکها شود. بنابراین بسیاری از داروها هنوز وارد بازار نشده اند، یا به این دلیل که طراحی آن به شیوه هایی که به کلیه یا کبد آسیب نرسانند، سخت است یا این که اصولی که تحت شرایط آن کار صورت میگیرد، مشخص شده درست نیستند.
