درد گردنی که به علت “ضربه شلاقی” (حرکت ناگهانی گردن به جلو هنگام تصادف اتومبیل) یا سایر ضربات ایجاد نشده باشد، معمولا به قرارگیری گردن در وضعیت نامناسب مربوط میشود.
سلامت گردن که در بالای ستون فقرات قرار دارد، به قوسهای ستون فقرات در پایین آن و وضعیت قرارگیری سر بستگی دارد.
درد عضلات گردن ممکن است ناشی از سفتی و گرفتگی این عضلات باشد:
عضلات اسکالن : سه جفت عضله در پهلوی گردن که آن را میچرخانند.
عضلات ساباکسیپیتال:چهار جفت عضله در پشت گردن که سر را میچرخانند.
عضلات پکتورالیس کوچک: یک جفت عضله مثلثیشکل باریک که در بخش بالایی قفسه سینه.
عضلات لواتور اسکاپولا: یک جفت عضله که در پشت و پهلوی گردن قرار دارند و به استخوان ترقوه متصل میشوند.
اگر گردن و ستون فقرات به طور مناسب در راستای هم قرار نگرفته باشند، گردن ممکن است در معرض آسیب قرار گیرد یا دیسکهای بین مهرههای گردنی در نتیجه فشار مداوم دچار تحلیلرفتگی شوند.
شایعترین وضعیتی که باعث گردندرد میشود، جلوافتادگی شانه و گردن است؛ در این وضعیت خمیدگی گردن به جلو، سر را در جلوی شانهها قرار میدهد. این وضعیت سر به مشکلات متعددی منجر میشود:
کشش به جلویی که وزن سر ایجاد میکند، بر مهرههای بخش پایینی گردن فشار میآورد، و باعث تحلیلرفتن دیسکهای بینمهرهای و سایر مشکلات تحلیلبرنده (دژنراتیو) گردنی میشود.
این وضعیت همچنین باعث میشود عضلات بخش بالایی گردن به طور مداوم در حالت فعالیت بیش از حد باشند تا کشش سنگینی سری را که به جلو خم شده است، خنثی کنند.
این وضعیت اغلب با جلوافتادگی شانهها و گرد بودن بخش بالایی پشت همراه است که نه تنها مشکلات گردن را تشدید میکند، بلکه باعث درد شانه هم میشود.
هر چه زمان بیشتری را در وضعیت سر جلوافتاده قرارداشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که دچار مشکلات گردن و شانه شوید.
بخشی از گردن که به خصوص به وضعیت جلوافتادگی سر حساس است، بخش پایینی گردن است که درست بالای شانه قرار دارد.مهرههای بخش پایینی گردن (مهرهای پنجم و ششم گردنی) ممکن است در نتیجه کشش مداوم سنگینی ناشی از جلوافتادگی سر، بر روی هم به سمت جلو یا پهلو لغزش پیدا کنند.
وارد آمدن این فشار به مهرههای پایینی گردن به خصوص برای افرادی که کارشان طوری است که در طول روز باید به طور مداوم به جلو یا پایین نگاه کنند، مانند داروسازان که باید قرصها را بشمارند یا اوپراتورهای کامپیوتر که باید مداوما به صفحه کامپیوتر نگاه کنند، مشکلآفرین است.
فشار طولانیمدتی واردشده بر مهرها در نتیجه جلوافتادگی سر نهایتا باعث تحریکشدن رویههای مفصلهای کوچک و نیز رباطها و بافتهای نرم در گردن میشود. این تحریک ممکن است به گردندردی منجر شود که به سمت تیغههای شانه و بخش بالایی پشت تیر میکشد و بالقوه میتواند مجموعهای از عوارض را ایجاد کند، از جمله:
ایجاد “نقاط ماشهای” در عضلات: نقاط به شدت حساس بر روی عضله که در لمس دردناک هستند و دامنه حرکت عضله را محدود میکنند.
مشکلات ناشی از تحلیلرفتگی دیسک بینمهرهای که بالقوه ممکن است به بیماری تحلیلرفتگی دیسکهای گردنی، آرتروز (استئوآرتریت) گردن یا بیرونزدگی دیسک بینمهرهای گردن بینجامند.