بادنجان یا بادمجان یکی از صفیجاتی است که برخلاف باور مردم، بیبو و بیخاصیت نبوده و خواص تغذیه‌ای بسیار مفیدی دارد، البته بهشرط اینکه سرخ نشود.
طبیعت آن گرموخشک است. این گیاه در پخت غذاهایی مانند : کشک وبادمجان، خورشت یا دلمه بادمجان، میرزاقاسمی، بادمجان شکمپر ایتالیایی و … کاربرد دارد.
بادمجان گیاهی یک ساله است، با ساقهای استوانهای شکل و پوشیده از کرک و پُرشاخه. برگ‌های آن بیضی، با نوکباریک و کرکهای پنبه‌ای است. گل‌های آن بنفش و میوه آن اغلب دراز، به رنگ بنفش تیره یا سیاه بوده و بعضی از انواع آن نیز زرد یا سفید هستند. این میوه به وسیله کلاهکی سبز رنگ به ساقه متصل است. نوع سیاه آن خوردنی و سایر انواع آن زینتی هستند. بادمجان، بومی هند است و از آنجا به سایر مناطق رفته و درحال حاضر در اغلب کشورها کاشته می‌شود.
خواص درمانی بادمجان
– بادمجان، ملین، مُدر، مقوی معده و اشتهاآور است. مسمومیت ناشی از خوردن قارچ سمی را برطرف کرده و گرفتگی مجاری عروق را نیز باز می‌کند.
– آن را چهار قاچ کرده، نمک بپاشید و بخیسانید؛ آب خیسانده آن را به دست و پایی که زیاد عرق می‌کند و بو میدهد بمالید، بوی عرق را کاهش میدهد.
– آن را خشک کرده و بعد بسوزانید، خاکستر آن را با مقداری سرکه خمیر کرده و چند روز روی زگیل بگذارید. بعضی از انواع زگیلها را برطرف می‌کند.
البته باید توجه داشت که بادمجان نفخ و درد پهلو نیز ایجاد می‌کند، همچنین رنگ چهره را کدر وغیر شفاف کرده و استقامت سلول‌های بدن را در برابر بعضی ویروسها کم می‌کند. بنابراین کسانیکه درد پهلو، بواسیر و درد چشم سوداوی « ناشی از مزاج سودایی »، دارند باید از مصرف آن پرهیز کنند.
پوست بادمجان
اگر هر بار مقدار کمی از آن خورده شود، ضد اسهال خونی است.
تخم بادمجان
خوردن تخم بادمجان، برای رفع تنگی نفس و افرادی که مشکلاتی مثل، ازدیاد ترشحات پشت حلق دارند، مفید است.
کلاهک بادمجان
کلاهک آن را خوب جوشانده و صاف کنید، مایع تغلیظشده را دوباره با تخم کتان مخلوط کرده و بجوشانید و به عنوان ضماد استفاده کنید.
آن را با دُمش بجوشانید و پس از صاف کردن، روزی یک قاشق از آن را بنوشید؛ یا خشکشده آن را در آتش بریزید، دودِ حاصل از آن در مشکلاتی مثل بواسیر، خون‌ریزی‌های رودهای را بهبود می‌بخشد.
برگرفته از کتاب گیاهان دارویی، تألیف احمد حاجی شریفی
