درخت گینکو که نام دیگرآن « ژینکو » است، درختی دوپایه ای با ارتفاع هفت تا ده متراست. برگ‌های آن پهنِ موج دار و شبیه برگ‌های پرسیاوشان، ولی خیلی بزرگ‌تر از آن است. شکوفههای آن که به رنگ سبزِ روشن است، که معمولا در شب‌های بهار باز می‌شوند.
از نظر میوه، درختی پربار است و میوه آن شبیه دانه نیلوفر آبی است که به تعداد زیادی روی شاخه ظاهر می‌شود و معمولا پس از دوره یخبندان می‌رسد. این درخت چینی است و از چین به اروپا وارد شده است؛ درحالحاضر در اغلب پارک‌های و خیابانهای اروپا و سایر مناطق معتدل دنیا کاشته و در ایران نیز پرورش داده می‌شود.
خواص درمانی دانه گینکو
دانه آن بیماری‌های پوست را بر طرف می‌کند؛ قابض، مسکن و تصفیهکننده خون است. کمککننده هاضمه، ضدکرم وضدتب بوده و خاصیت آنتی بیوتیکی دارد.
دانه گینکو برای ریه مفید است. سینه را نرم کرده و سرفه را تسکین میدهد، در کنترل آسم نیز موثر است.
ناراحتی‌های کلیه را برطرف می‌سازد و در معالجه سوزاک، کم ادراری و انواع ناراحتی مثانه نقش دارد.
آن را بو داده و بخورید. ناراحتی هاضمه را برطرف ساخته و در افزایش طول عمر موثر است.
دانه را با قسمت سبز گوشتی میوه گینکو، به مدت یک سال در روغن کُلزا بخیسانید و هر روز یک بار مقداری از آن را بخورید. برای درمان سل بسیار مفید است.
توجه داشته باشید اگر به مقدار زیاد مصرف شود، عوارض نامطلوبی از خود نشان داده و مسمومیت ایجاد می‌کند که برخی از علایم آن عبارتند از : تشنج، تب بالا، ناراحتی عمومی و نگرانی، استفراغ، اسهال و تورمِ پوست که با قرمزی و خارش همراه است. مخصوصا در بچه‌ها این آثار بیشتر دیده می‌شود.
خواص درمانی برگ کینگو
خوردن عصاره برگ آن، در این زمینهها نقش کمکی دارد : بازکننده عروق و تسریع گردش خون در شریانها، رفع لخته خون در رگ‌ها، و رفع عوارض نارسایی گردش خون نظیر سردرد، سرگیجه و ضعف بینایی.
عوارض نامطلوب : تحریک پوست، ایجاد اسهال، آشفتگی واستفراغ.
ضمنا، مصرف آن برای اطفال زیر دو سال، زنان باردار و مادران شیرده مجاز نیست.
برگرفته از کتاب گیاهان دارویی، تألیف احمد حاجی شریفی
