رژیم غذایی اتكین یكی از مشهورترین و پرفروش‌ترین رژیم‌های لاغری در جهان بوده و هست. اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد حتی این رژیم نیز با همه شهرتش چندان كارساز نیست. رژیم‌های غذایی مشهوری نظیر اتكین ظرف شش ماه مردان و زنان را لاغر می‌كنند، اما باعث نمی‌شوند آنها بتوانند این وزن را حفظ كنند. دوازده ماه بعد فرد رژیم گرفته هیچ تفاوتی با هم‌وزن‌های سابق خود ندارد، جز اینكه افسرده‌تر از قبل شده است.
شاید كمی افسرده‌كننده باشد، اما نگران نباشید. به هر حال ما در جهانی انباشته از اطلاعات دروغ زندگی می‌كنیم. شركت‌های تبلیغاتی سال‌هاست می‌كوشند حواس ما را از حقایق پرت كنند و ما را به سرزمین عجایب ببرند. در چنین شرایطی یك نفر چگونه می‌تواند اطلاعات درستی درباره رژیم‌های غذایی به دست آورد؟ من یك پیشنهاد دارم. نوشیدنی‌های انرژی‌زا را كنار بگذارید، رژیم‌های عجیب و غریب را هم فراموش كنید. به دنبال یك برنامه غذایی سالم و بهداشتی بگردید و آن را تا آخر عمر روش زندگی خود قرار دهید.
كسانی كه از رژیم‌های غذایی تجاری پیروی می‌كنند، مدام سر خود را به دیوار می‌كوبند تا این بار لاغر شوند. آنها به خود می‌گویند حتما این بار ماجرا فرق می‌كند و حتما این رژیم از رژیم‌های قبل بهتر است. شاید وقت این باشد كه به جای خریدن قرص‌ها و چسب‌های لاغری، دست به اقدام اساسی‌تری بزنیم.
كمی فكر كنید. چند بار به شما گفته‌اند برای اینكه وزن كم كنید، باید منظم باشید و از قوانین خاصی پیروی كنید؟ چند بار به شما گفته‌اند برای اینكه وزن كم كنید، باید روی تمایلات خود پا بگذارید و هر چه دوست دارید، نخورید؟ اگر آدم‌ها به این دو توصیه ساده گوش می‌كردند، هیچ كس در جهان از اضافه وزن رنج نمی‌برد.
نكته مهمی كه هیچ كس آن را جدی نمی‌گیرد این است كه ما با رژیم‌های غذایی اتكین، ساوث بیچ یا ویواچر نیست كه وزن كم می‌كنیم. این رژیم‌ها تنها كاری كه می‌توانند بكنند این است كه پنج یا شش كیلو از چربی‌های اضافی ما را ظرف چند روز آب كنند. بعد از آن خودمان هستید و خودمان. ما باید تصمیم بگیریم كه آیا می‌خواهیم منظم باشیم یا نه.
رژیم‌های نیمه كاره غذایی معمولا شامل این مراحل می‌شوند:
ابتدا ما رژیم غذایی تازه‌یی را شروع می‌كنیم. هیجان در خون‌مان غلیان می‌كند، ما تا حد مرگ مصمم و باانگیزه هستیم. وزن‌مان كیلو كیلو كم می‌شود و دنیا جای زیبایی برای نفس كشیدن به نظر می‌رسد.
بعد بتدریج برنامه زندگی‌مان با برنامه رژیم غذایی تضاد پیدا می‌كند. به هر حال بچه‌هایی هستند كه باید به آنها برسیم، رییسی كه از ما انتظار دارد مثل قبل كار كنیم.
كم‌كم كنترل زمان را از دست می‌دهیم و اصطلاحا دچار بحران مدیریت وقت می‌شویم. فرصت نمی‌كنیم به كارهای‌مان برسیم یا وقت نمی‌كنیم به خرید برویم تا مواد لازم غذایی مورد نیازمان را بخریم و بپزیم.
بعد به خودمان فرصت‌های كوچكی می‌دهیم تا كمی استراحت كنیم. از برنامه غذایی‌مان سرپیچی می‌كنیم و می‌گوییم «فقط همین یك بار!»
در پایان اما این مواقع «خاص» بیشتر و بیشتر می‌شوند تا آنجا كه دیگر هیچ اثری از رژیم سفت و سخت باقی نمی‌ماند.
این داستان هر سال بارها و بارها تكرار می‌شود و ما بتدریج نه تنها امیدمان را به لاغری از دست می‌دهیم، بلكه نسبت به خود نیز بی‌اعتقاد می‌شویم. به خودمان و دیگران می‌گوییم كاری‌اش نمی‌شود كرد، من بطور ژنتیكی چاق هستم یا من شكلات را با هیچ چیز این دنیا عوض نمی‌كنم.
حتی موفق‌ترین رژیم‌های غذایی نیز بعد از چند ماه، اثر خود را از دست می‌دهند. افسرده‌ترین لحظه زندگی وقتی است كه پا روی صفحه ترازو می‌گذاری و می‌بینی به وزن قبلی خود برگشته‌یی. مطابق تحقیق میدانی موسسه گاردنبرگر سه چهارم زنان ۲۵ تا ۵۴ ساله امریكایی هر سال تصمیم می‌گیرند كمی وزن كم كنند. در همین تحقیق آمده نود درصد این افراد خیلی زود تصمیم‌شان را فراموش می‌كنند و حوصله‌شان از رژیم گرفتن سر می رود. بسیاری از آنها حتی از سال قبل هم سنگین‌تر می‌شوند.
حقیقت این است كه وزن كم كردن واقعا آسان است. هر كس كه چند روز رژیم گرفته، متوجه كاهش وزن بدنش شده است. مساله دشوار حفظ كردن رژیم برای مدتی طولانی است. نه برای یك ماه و دو ماه، نه حتی برای یك سال، بلكه برای همیشه.
لازم نیست اضافه وزن خودتان را تقصیر كسی بیندازید. نه پدر و مادر شما متهم هستند و نه همسر و فرزندان‌تان. مقصر اصلی عدم تعهد شماست. مقصر اصلی شما هستید كه نمی‌توانید تصمیم خود را عملی كنید و نمی‌توانید به برنامه خود پایبند باشید.
نكته مهمی كه باید به آن دقت كنید این است كه آیا میزان انرژی غذایی كه با خوردن غذا وارد بدن خود می‌كنید به اندازه انرژی حركتی كه هر روز می‌سوزانید هست یا نه. امروز بسیاری از مردم جهان میزان كالری غذاهایی كه می‌خورند را یادداشت می‌كنند تا سوخت وساز روزانه بدن‌شان را كنترل كنند. معمولا میزان كالری موجود در غذا روی بسته‌بندی‌ها یادداشت شده است. حتی بعضی از رستوران‌ها هم میزان كالری غذاها را مقابل آنها یادداشت می‌كنند. با آگاهی از میزان كالری غذاها می توانید براحتی وزن خود را كنترل و از اضافه وزن خود جلوگیری كنید.
دلیل اینكه ۹۵ درصد از رژیم‌های غذایی در نهایت بی‌فایده از آب درمی‌آیند این است كه همگی یك اصل ساده را زیر پا می‌گذارند و آن «كاهش وزن تدریجی» است. این رژیم‌های تجاری برای اینكه فروش بیشتری داشته باشند، وزن را بسرعت كم می‌كنند، اما این كاهش وزن ناگهانی خیلی زود هم از بین می‌رود و چربی‌های آب شده خیلی زود جای خود را دوباره در بدن پیدا می‌كنند. از سوی دیگر بسیاری از این رژیم‌های غذایی نظم روزمره زندگی را به هم می‌زنند. پیروی از آنها مستلزم صرف انرژی و حوصله‌یی است كه این روزها در كمتر كسی دیده می‌شود. این رژیم‌ها حتی ما را از خوردن ساده‌ترین غذاها هم محروم می‌كنند و از ما می خواهند دیگر تا پایان عمر به هیچ رستورانی قدم نگذاریم. اما هر كس كه در جامعه‌یی مدرن زندگی می‌كند می‌داند كه این تلاشی بیهوده است. ما معمولا در هر ماه مجبوریم چندین بار در رستوران‌ها غذا بخوریم و چندین بار در مهمانی‌ها رژیم‌مان را زیر پا بگذاریم. زندگی فشرده ما چه در خانه و چه در محل كار حتی به ما فرصت نمی‌دهد غذاهای برنامه رژیم‌های‌مان را آماده كنیم.
پس باید چه كار كرد؟ تنها چاره كار این است كه رژیم‌های تجاری را فراموش كنید و خودتان دست به كار شوید. بهتر این است كه به جای خوردن قرص‌هایی كه نمی‌دانید حاوی چیستند و آسیب‌های جانبی‌شان چیست، غذا خوردن خود را منظم و بهداشتی كنید، بهتر این است كه زندگی را بر خود زهر نكنید، اما از خوردن چیزهایی كه دوست دارید هم چشم‌پوشی كنید. رژیم غذایی شما باید هم «عملی» و هم «مغذی» باشد و با میزان سوخت و ساز روزانه شما سازگاری داشته باشد. از سوی دیگر بهتر است همه چیز را به رژیم غذایی موكول نكنید، كمی هم ورزش كنید و پیاده‌روی‌های روزانه را جزیی جدانشدنی از برنامه زندگی‌تان كنید.
روزنامه اعتماد
