۱ گریه بیش از اندازه
هر کس به روشی متفاوت غم و غصه خود را ابراز می دارد. هیچ روش خاصی برای بیان درد، اندوه، فقدان و سایر موضوعات متحول کننده که سبب سازگاری با مرگ عزیزمان می شود، وجود ندارد. گاهی برخی افراد بحران فقدان را به سادگی طی می کنند و گاهی واکنش های شدید باعث از دست رفتن کنترل آنها می گردد.
۲ اگر حالا گریه نکنی، بعدها مسئله سخت تر می شود.
بعضی افراد هرگز گریه نمی کنند. اشک ریختن و بیان آشکار غم و اندوه، روش عزاداری همه افراد نیست. این به این معنا نیست که آنها نسبت به اشخاصی که به طور آشکار ابراز پریشانی می کنند، کمتر غصه می خورند یا آنها فردی را که مرده است کمتر دوست داشته اند. بروز ندادن عواطف به معنای این نیست که آن شخص اندوهگین مانع آن احساسات می شود، بلکه او با این شیوه در طولانی مدت مشکل تربا این فقدان کنار خواهد آمد.
۳ اندوه چیزی است که بر آن غلبه می کنید
بیشتر افراد توانایی سازگاری با مرگ را ندارند. آنها یاد گرفته اند که باید با آن زندگی کنند. غم یک واکنش است نه یک خط مستقیم با یک نقطه پایان. بسیاری از روانشناسان به عنوان آخرین مرحله اندوه، با کلماتی همچون «پذیرش»، اراده» یا «شفا» به جنگ آن می روند. مراحل واقعی از غم شامل فعالیت هایی برای پیشرفت تدریجی و سازگاری است که فرد در همه دوران زندگی به آن بازمی گردد.
۴ زمان به آرامی همه چیز را التیام می بخشد اما با سعی و کوشش
زمان وسیله ای مناسب در تمام مراحل است که شخص اندوهگین آن را با تأثیرات و معنای فقدان پیوند می دهد. اما این فرآیند ساده و آرام مانند عکسی که در نور آفتاب رنگ می بازد، از بین نمی رود. اندوه ترکیبی از فراز و نشیب ها، خطوط مستقیم هموار و برخوردهای شدید گاه و بیگاه است. مدت زمان پریشانی ها و اندوه های شدید می تواند طغیان کند و سالها و قرنها وقت لازم داشته باشد تا از بین برود.
۵ غصه باید پس از مدت زمان مشخصی پایان یابد
قوانین کلی ای که بارها بیان شده، حاکی از پیش بینی مدت زمان دقیق انواع غم و غصه است و می بایست بسیار طولانی باشد را نادیده بگیرید. افراد به اشتباه انتظار دارند که پس از چند هفته عزاداری گروهی، در پایان مراسم احساس بهتری داشته باشند. اما همه می گویند هنوز احساس رنج و اندوه می کنند. ما به دلیل این که برای همیشه برای بهم پیوند دادن این مرگ با زندگی خود تلاش می کنیم، همه عمرمان اندوهگین هستیم.
در نهایت یاد بگیرید که چگونه غم و غصه بخشی از غریزه، ناشناخته ها و کوشش های فراوانی است که کمی شبیه به یادگیری چگونه زیستن است.
۶ روش ساده برای کمک به عزاداران
آیا در مورد کمک به دوست یا یکی از اعضای خانواده تان که در ماتم از دست دادن کسی است، احساس درماندگی می کنید؟
اقداماتی جزیی می توانند تأثیرات شگرفی داشته باشند. اینها راههای بسیار ساده و متفکرانه ای هستند که می توانند کمک شایانی در این موقعیتها به شما بنماید.
▪ به آنها گوش کنید. هیچ نیازی به عجله در گفتار نیست، به خصوص اگر آنها در حالت طبیعی نیستند. بهتر است با سکوت خود با آنها همدردی کرده و این فرصت را به آنها بدهید تا اگر مایل بودند غم خود را بیان کنند.
▪ در لحظات حساس عجله به خرج ندهید. منطقی نیست که اگر کسی با درد و اندوه بزرگی در حال دست و پنجه نرم کردن است، با به میان کشیدن موضوعات بی ربط دیگری او را به سوی دیگری هدایت کنیم. بهتر است موقعیت را درک کنیم و صبور باشیم. او را در آغوش بگیریم و اگر حال او مناسب بود در مورد شخص از دست رفته با او صحبت کنیم.
▪ گفت وگو درباره شخصی که فوت کرده است. از یادآوری او خودداری نکنید. او هنوز در ذهن خانواده و دوستان عزادارش باقی است. بهتر است لحظاتی که او به شما امید داده یا شما را خوشحال کرده را به یادآورده و برای دیگران تعریف کنید. زمانی که به طور طبیعی موضوعی درباره او به ذهنتان می آید از بیان آن نهراسید.
▪ به جای بیان حرفهای تکراری تنها صادق باشید. مسلم است که برای تسلی خاطر بازماندگان چیز مناسبی وجود ندارد. اما شما می توانید با یک جمله اشتباه باعث آزار آنها شوید. اگر نمی دانید باید چه بگویید، بهتر است اعتراف کنید. به طور مثال بگویید: «با این که آنچه می گویی برایم قابل درک نیست، اما همیشه به فکرت هستم.» یا «نمی توانم تصور کنم که هر روز برای تو چگونه می گذرد اما من فقط به خاطر همدردی با تو اینجا آمده ام.»
اینقدر نپرسید که چه کمکی از دستتان برمی آید. حتی پرسیدن پرسشهای ساده ای مانند می خواهی برایت شیر بگیرم؟» یا «دوست داری غذا چه بخوری؟» داغ شخص عزادار را تازه تر می کند. به خصوص بلافاصله پس از مرگ بهترین فرد زندگی. آنها در این گونه مواقع هم از نظر فیزیکی و هم از نظر احساسی آسیب فراوانی دیده اند و ممکن است قدرت تصمیم گیری شان هم مختل شده باشد. بهتر است خودتان نیازهایشان را بیابید و برای آنها کاری بکنید. برایشان غذا آماده کنید، غذاهای آماده خوردن و فریز شده که در ظروف یکبار مصرف هستند برایشان ببرید تا نیازی به برگرداندن ظرف نباشد. وقتی برای خرید می روید، برای او هم شیر، تخم مرغ، نان تازه یا هر چه فکر می کنید نیاز دارد را تهیه کنید و برایش ببرید.
به طور کلی در مورد کارهایی بیندیشید که او فکر نکند شما قصد فضولی و سرکشی به زندگی او را دارید.
نسیبه رجبی
