با فواید و مضرات مومک آشنا شوید

موم انداختن، روشي براي رفع موقتي موهاست كه سبب كندن موها از ريشه مي شود. موهاي جديد بعد از گذشت 2 تا 8 هفته شروع به رويش مجدد مي كنند.

گفته مي شود اگر از موم انداختن براي چند سال متمادي استفاده شود، موهاي ضخيم به تدريج نازك تر شده و تعدادشان كمتر مي شود.

با دكتر مريم يوسفي، متخصص پوست و مو، درباره همين روش و خطرات و مزاياي پوستي آن به گفتگو نشسته ايم.
بهترين روش براي موم انداختن چيست؟

موم انداختن به اين صورت انجام مي شود كه : يك لايه نازك از موم گرم روي پوست ماليده مي شود و سپس يك پارچه، كاغذ يا زرورق روي آن قرار مي گيرد و بعد از فشار دادن، در جهت خلاف رويش موها از سطح پوست برداشته مي شود. به اين روش «استريپ واكس» گفته مي شود و در مقابلش «هارد واكس» وجود دارد كه در اين روش از لايه ضخيم تري از موم استفاده مي شود و براي افرادي كه پوست حساسي دارند، مناسب تر است.
بهتر است موهاي كدام بخش از بدن را موم بيندازيم؟

مناطقي از بدن كه موم انداختن براي آنها انجام مي شود: اندام فوقاني، زيربغل، كشاله ران، اندام تحتاني، تنه و ناحيه تناسلي است. توصيه مي شود در مناطق زيربغل، كشاله ران و ناحيه تناسلي به دليل اينكه موهاي ضخيم و پرپشتي دارند، از روش موم انداختن، به دليل عوارض احتمالي بعدي و تحريك غدد لنفاوي منطقه اي، استفاده نشود. در داخل گوش، داخل بيني، مژه، پلك، ناحيه تناسلي آقايان و نوك پستان نيز نبايد از موم استفاده شود.

جديدا انواع خاصي از موم به بازار آمده كه مي توان از آن دسته به موم جلبك دريايي اشاره نمود كه اگرچه داراي مواد دريايي است، ولي به هر حال عوارضي مشابه با روش مرسوم موم انداختن و احتمال انتقال عوامل بيماري زاي جلبكي را به همراه دارد.
چه عوارضي دارد؟

درد، سوختگي با موم داغ، حساسيت تماسي با موم يا پارچه، انتقال عوامل بيماري زا، فوليكوليت و سودوفوليكوليت، خون ريزي و كبودي، كهير ، پارگي پوست، برآمدگي هاي قرمز در سطح پوست، فرو رفتن موها به داخل پوست و تغيير رنگ قهوه اي در محل رويش موها.
چطور عوارض را كم كنيم؟

قبل از انجام اين كار، به جهت رويش موها توجه كنيد تا احتمال فرو رفتن مو به داخل پوست و التهاب و چركي شدن (فوليكوليت) كم شود. گاهي به دنبال اين فوليكوليت ها، فرد موهاي فرورفته را دستكاري كرده و سعي در بيرون آوردن آنها مي كند كه همين امر، منجر به التهاب بيشتر شده و در نهايت قهوه اي شدن محل كه ممكن است براي مدت هاي طولاني باقي بماند، ايجاد مي شود.

حتما حرارت موم قبل از تماس با بدن بايد كنترل شود. احتمال حساسيت به پارچه، كاغذ و خود موم ممكن است وجود داشته باشد كه به صورت قرمزي، خارش، تورم و حتي ايجاد تاول مي تواند بروز كند.
استفاده از موم و كاردك و وسايل مشترك در آرايشگاه ضرري ندارد؟

چرا. مكررا ديده شده است كه زگيل خصوصا در ناحيه تناسلي به دليل استفاده از كاردك، موم يا ظرف مشترك انتقال پيدا مي كند. ويروسي نيز وجود دارد كه مي تواند در اثر وسايل مشترك منتقل گردد. انتقال قارچ هاي سطحي پوست، عفونت هاي باكتريايي، هپاتيت هاي ويروسي و ايدز نيز امكان پذير است. پس حتما بايد توجه شود كه از ظرف هاي يك بار مصرف، موم جدا و كاردك و پارچه مجزا براي هر فرد استفاده شود.

بهتر است در مناطقي كه موهاي ضخيم و پوست حساس دارند (ناحيه تناسلي و زيربغل)، به جاي پارچه يا زرورق يا كاغذ از پدهاي مخصوص استفاده شود.

پارچه هاي مصرفي بهتر است از انواع هيپوآلرژيك باشند و جنس خشن نداشته باشند.
چه كساني نبايد از مومك استفاده كنند؟

كساني كه تحت درمان با داروهاي لايه برداري پوست ، مثل ترتينوئين و ايزوترتينوئين هستند به دليل اينكه پوست شان راحت تر دچار پارگي و شكنندگي مي شود، بهتر است از موم انداختن استفاده نكنند و مخصوصا از موم انداختن در مناطق مبتلا به زگيل، مولوسكوم، عفونت هاي قارچي و باكتريايي، خال يا پوست تحريك شده، شكاف دار و آفتاب سوخته پرهيز نمايند.

برخي از پزشكان، موم انداختن را در افراد ديابتي، مبتلايان به وريدهاي واريسي يا آنهايي كه گردش خون محيطي ضعيفي دارند، توصيه نمي كنند، زيرا در اين افراد احتمال عفونت بيشتر است.
انواع و اقسام موم

موم گرم

استفاده از «موم گرم» شايع ترين روش مورد استفاده است. اين موم بلافاصله بعد از ماليدن بر سطح پوست با پارچه برداشته مي شود و از رزين، موم پارافين، شربت گلوكز و عسل ساخته مي شود. اين روش سريع بوده و براي مناطق وسيعي در يك مرتبه استفاده مي شود و روش مناسبي براي انواع موهاي ظريف و خشن است و مي تواند موهايي با ريشه هاي محكم و عميق را برداشت نمايد. رويش مجدد موها به صورت نازك تر رخ مي دهد.

از مضرات اين روش مي توان به باقي ماندن موم در سطح بدن، حساسيت پوستي بيشتر و فرو رفتن مو به داخل پوست اشاره نمود.

موم داغ

اين روش، قديمي تر است و امروزه كمتر استفاده مي شود. در اين روش، موم در سطح پوست سرد مي شود و سپس برداشته مي شود. اين روش بهتر از روش قبلي، سبب به دام انداختن موها مي شود و براي مناطق كوچك با موهاي ضخيم مناسب تر است.

موم سرد

در اين روش، موم به طور آماده روي صفحات پارچه اي يا كاغذي قرار دارد.