ساعت بیولوژیکی خانم ها با رسیدن به آخرین سال های باروری بالاخره به صدا درمی آید و حالا بسیار خانم هایی دیده می شوند که تازه بعد از ۳۵سالگی به یاد بچه دار شدن می افتند.
این مساله فقط در ایران نیست و این یک واقعیت است که متوسط سن حاملگی در جهان بالا رفته است. در دهه گذشته تعداد زنده زایی زنان ۴۰ساله و بالاتر در انگلستان تقریبا دوبرابر شده است.
متوسط امید به زندگی در سراسر جهان دوبرابر شده است و این همان فرصتی است که مردم را بیشتر به تحکیم و تامین شغلی خود وامی دارد تا پدر و مادر شدن. در زمان هایی نه چندان گذشته، بچه دار شدن بعد از ۳۰سالگی، ترس از نواقص مادرزادی و پیامدهای بهداشتی آن را به همراه داشت اما حالا انگار این گونه نیست.
یکی از شایع ترین نگرانی ها تولد بچه ای مبتلا به سندرم داون است؛ یک اختلال کروموزومی که در آن یک کروموزوم اضافه، به نام تریزومی ۲۱، موجب تاخیر رشد ذهنی و جسمی کودک می شود. در مورد علت بروز سندرم داون اطلاع زیادی در دست نیست جز اینکه در زمان لقاح و باروری رخ می دهد و ارتباطی به نژاد، مذهب، موقعیت اجتماعی اقتصادی و حتی سن والدین ندارد. در حقیقت، بیش از ۸۰درصد کودکان مبتلا به سندرم داون از مادرانی متولد شده اند که کمتر از ۳۵ سال داشته اند؛ البته فراموش نشود که امروزه بیشتر کودکان از مادرانی در همین محدوده سنی متولد می شوند.
کودکان داونی در یادگیری دچار اختلال هستند اما شدت اختلال بسته به هر کودک متفاوت است. این بچه ها خصوصیات جسمی مشترکی نیز دارند که درجات مختلفی دارد. در حال حاضر با یک آزمایش پیش از تولد که ترکیبی از غربالگری خون و سونوگرافی است، می توان امکان بروز سندرم داون را بررسی کرد اما قطعی نبوده و تنها نتیجه ای محتمل به دست می دهد. البته آزمایش های دیگری نظیر آمینوسنتز و (CVS) نیز انجام می شود که با وارد کردن یک سوزن ظریف به داخل رحم و استخراج و نمونه برداری از سلول ها جهت آزمایش صورت می گیرد. متاسفانه انجام این آزمایش ها خطر جزیی عفونت یا سقط جنین را به همراه دارد.
دو ناهنجاری کروموزومی دیگری نیز که ممکن است رخ دهند، سندرم ادوارد و سندرم پاتائو است که میزان شیوع پایینی دارند و در صورت ابتلا به این اختلالات، نوزاد بیش از چند ماه عمر نمی کند، البته اگر اصلا زنده به دنیا بیاید. اسپینا بیفیدا حالتی است که ستون مهره های کودک به طور کامل بسته نمی شود و طناب نخاعی همچنان بی حفاظ باقی می ماند . این حالت نوعی ناهنجاری کروموزومی است که البته تنها علت آن بارداری در سنین بالا نیست. هیچ کدام از ناهنجاری های مذکور به طور خاص مربوط به سن مادر نیست!
در زمان های قدیم، خانم های بالای ۳۵ سالی که زایمان می کردند، نه برای اولین بار بلکه معمولا سال ها پیش مادر شده بودند. زایمان های متعدد موجب فرسودگی بدن می شود و همین مساله است که در مادرهای سن بالا خطرناک است. بالا رفتن سن به طور کل سلامتی شخص را تهدید می کند و پژوهش ها نیز حاکی از بروز اختلالات بارداری مانند دیابت بارداری، قرارگیری پایین جفت و زایمان زودهنگام است.
امروزه عموما تازه مادران سن بالا از تغذیه بهتر، تحصیلات بالاتر و فضای خانوادگی دلپذیرتر و حمایت اجتماعی مناسب تری برخوردارند. در حقیقت به لطف رژیم غذایی بهتر و شیوه زندگی سالم تر، این تازه مادرها از نظر بدنی شرایط مطلوبی برای بارداری و زایمان دارند. به جرات می توان گفت فاکتور سن، اعتماد به نفس و آرامش بیشتری در ایفای نقش مادری به ارمغان می آورد و این همان چیزی است که کودک به آن نیاز دارد.
در نهایت باید گفت آرای مخالف و موافق درباره بچه دار شدن بعد از ۳۵سالگی زیاد است، اما اگر حس می کنید از قوای جسمی کافی، شرایط ایده آل مالی و شغلی برخوردار هستید، دلایل مخالفت چندانی با سفر به سوی مادر شدن شما وجود ندارد.
آنچه زنان باردار به آن نیاز دارند
سه ماهه اول بارداری (ماه های ۳ ۱)
کلسیم (روزانه ۳۰۰ میلی گرم)
منیزیوم (روزانه ۲۰۰ میلی گرم)
امگا۳ روغن ماهی (پس از شام ۲۰۰۰ میلی گرم)
ویتامین ۳D (پس از شام ۱۰۰۰ واحد بین المللی IU)
فولات طبیعی (روزانه ۶۰۰ میکروگرم)
سه ماهه دوم بارداری (ماه های ۶ ۴)
کلسیم (روزانه ۳۰۰ میلی گرم)
منیزیوم (روزانه ۲۰۰ میلی گرم)
امگا۳ روغن ماهی (پس از شام ۲۰۰۰ میلی گرم)
ویتامین ۳D (پس از شام ۱۰۰۰ واحد بین المللی IU)
فولات طبیعی (روزانه ۶۰۰ میکروگرم)
آهن (پس از شام ۲۰ میلی گرم)
سه ماهه سوم بارداری (ماه های ۹ ۷)
کلسیم (روزانه ۳۰۰ میلی گرم)
منیزیوم (روزانه ۲۰۰ میلی گرم)
امگا۳ روغن ماهی (پس از شام ۲۰۰۰ میلی گرم)
ویتامین ۳D (پس از شام ۱۰۰۰ واحد بین المللی IU)
فولات طبیعی (روزانه ۶۰۰ میکروگرم)
آهن (پس از شام ۲۰ میلی گرم)
افتاب
