از کاشت مژه و ناخن مصنوعی چه می دانید؟

بدون تردید داشتن مژه های پُر پشت در زیبایی چهره ی انسان اهمیت فوق العاده ای دارد.
مژه های پُر پشت بر زیبایی چشم ها افزوده و در کنار سایر عناصر صورت مانند ابروها، خط موی پیشانی، گونه، بینی، لب ها و چانه، تصویر منحصر به فردی به چهره ی انسان می بخشند.
از طرفی فقدان مژه در ظاهر شخص تأثیر منفی می گذارد. شایان ذکر است که از نظر آناتومی نقش مژه ها در انسان و حیوانات حفاظت از چشم ها در برابر گرد و خاک است.

بیشتر مراجعه کنندگان جهت کاشت مژه مصنوعی خانمهایی هستند که مژه هایی سالم و طبیعی دارند و صرفا برای افزایش اندازه و رنگ مژه ها و پر پشتی آنها اقدام به چنین کاری می کنند.
بعضی از افراد نیز دچار اختلال خود زشت بینی یا Body dysmorphic disorder هستند که بهتر است قبل از انجام این کار مشاوره با روان پزشک داشته باشند. چرا که این افراد تصویر معیوبی از ظاهر خود در ذهن دارند و دائما برای بهبود وضع ظاهری خود به اقدامات زیبایی متعدد متوسل می شوند.
کاشت مژه در واقع چسباندن مژه مصنوعی به وسیله چسبهای مخصوص بسیار قوی است که به راحتی قابل کندن نباشد.

بعضی از عوارض جانبی که توسط بیماران گزارش شده است عبارتند از:
1- تغییر رنگ پلک در ناحیه اطراف چشم خصوصا تیره رنگ شدن پوست در حاشیه پلک
2- تحریک چشم که علائمی از جمله قرمزی، خارش، ورم، سوزش، خشکی و در بعضی موارد پوسته ریزی پلک چشم
3- ریزش مژه چرا که بعضی از مژه های مصنوعی حاوی نمک در ترکیباتشان هستند که می تواند باعث ریزش مژه شود.

چسبی که مژه ها را می چسباند باعث تحریک پوست پلک شده و زمینه آلرژی چشم را فراهم کند و از طرفی مژه مصنوعی محلی برای تجمع باکتریها و آلودگیها است و خود می تواند کانونی برای انتشار عفونت باشد.
اخیراً استفاده از آنالوگ های پروستاگلاندین در درمان طبی کم پشتی مژه ها مورد توجه قرارگرفته است. معروف ترین این داروها لاتانوپروست latanoprost است که به شکل قطره ی چشمی برای پایین آوردن فشار چشم در گلوکوم مورد استفاده قرار می گیرد.

متخصصان چشم متوجه شده اند که لاتانوپروست موجب تحریک رشد مژه ها و تیره شدن رنگ آن ها می شود بدون این که مژه ی جدیدی بروید. این دارو در حیوانات نیز مورد بررسی قرار گرفته و شاید در آینده در درمان آلوپسی آندروژنتیک نیز به کار رود.
لاتانوپروست خروج مایع از داخل چشم را افزایش داده و فشار داخل چشم را در بیماران مبتلا به گلوکوم کاهش می دهد.

عوارض این دارو عبارت هستند از
: تاری دید، التهاب پلک، تیرگی عنبیه، احساس سوزش، تیره شدن دائمی مژه ها و ضخیم شدن مژه ها.
در حال حاضر کاربرد لاتانوپروست فقط برای گلوکوم مورد بررسی و تأیید قرارگرفته است.

و اما در مورد کاشت ناخن مصنوعی:
استفاده از روش‌های زیبایی ناخن روز به روز رایج‌تر می‌شوند، اما آیا استفاده‌كنندگان از خطرات این روش‌ها هم باخبرند؟
این روزها در تمام بروشورهای تبلیغاتی آرایشگاه‌ها، بخشی به کاشت ناخن اختصاص دارد که با هزینه های متنوع در آرایشگاهها انجام می شود.
این هزینه تنها صرف یک دوره کاشت ناخن می شود و هر دو هفته یک بار به تناسب بلند شدن ناخن‌ها لازم است که ترمیم انجام شود.

علاوه بر پُرهزینه بودن، کاشت ناخن در زمانی حدود ۲ ساعت انجام می‌شود. برای این منظور سطح ناخن به وسیله سوهان‌های برقی تراشیده می‌شود تا جایی که تنها لایه بسیار نازکی از ناخن باقی بماند. علت این تراشیدن این است که وقتی از ژل یا پودرهای مخصوص برای فرم دادن به ناخن استفاده می‌کنند، ظاهری برجسته نداشته باشد.

ناخن‌های کاشته شده در مواردی که قابل تشخیص از ناخن طبیعی نیستند و به اصطلاح عامه «خوب کاشته شده‌اند»، خطرناک‌ترند و در صورت شکستن ناگهانی، آسیب جدی‌تری را برای فرد به دنبال دارند، چرا که مواد مصنوعی مورد استفاده برای کاشت ناخن بر روی لایه‌ای متشکل از یک ردیف سلول، چنان محکم چسبیده‌اند که اگر در اثر ضربه یا کشیدگی ناگهانی بشکنند یا کنده شوند، بافت زیر ناخن شامل پوست، گوشت و عروق نیز همراه با آنها جدا می‌شود و آسیب های جدی را به وجود می‌آورد.

ناخن‌های مصنوعی به صورت‌های مختلفی از جمله پلاستیكی و كاغذی وجود دارند که بنا به موقعیت‌های مناسبتی با چسب‌های گوناگون از چسب قطره‌ای گرفته تا چسب آهن، بر روی ناخن چسبانده می‌شوند.
اما تزئین ناخن‌ها نیز داستان خودش را دارد و بسیار متنوع و پیچیده است؛ از کاشت ناخن، فرنچ و مانیکور پدیکور و پانچ ناخن گرفته تا لاک و استمپ ناخن.
اما پانچ ناخن دست و پا نیز روش جدیدی است که امسال مورد توجه قرار گرفته است، بدین صورت که پس از سوراخ کردن ناخن، آویزی را بر روی آن می‌گذارند که بسته به سلیقه افراد از یک نگین کوچک تا آویزهایی به شکل قلب، ستاره و… است و با زنجیرهای نازک به ناخن متصل می‌شوند.

خانم ها بیشتر از آقایان به ظاهر و زیبایی ناخن‌های خود اهمیت می‌دهند و پول و زمان زیادی را صرف نگهداری و زیبا نمودن ناخن‌ها می‌كنند و در بسیاری از موارد، ناخن‌ها نشان دهنده عادات شخصی و بهداشتی افراد هستند.

حالا خطرات این روش چیست؟
استفاده از ناخن های مصنوعی و کاشت ناخن، عوارضی مثل عفونت باکتریایی یا قارچی، اگزمای تماسی و تغییر شکل صفحه ناخن، شکنندگی و حتی از بین رفتن صفحه ناخن را به همراه دارد.
کاشت ناخن های مصنوعی همچنین باعث تغییر رنگ ناخن، التهاب دور ناخن، خط خط شدن و خرد شدن ناخن و کنده شدن لبه آزاد ناخن (انیکولیز) می گردد.
استفاده طولانی مدت از ناخن های کاشته شده یکبار مصرف گرفته تا ناخن های کاشته شده برای استفاده طولانی مدت می تواند باعث واکنش های دردناک و شدید، عفونت پوست اطراف ناخن و شل شدن ناخن می شود.

اغلب خانم هایی که از ناخن های مصنوعی و کاشته شده برای زمان طولانی استفاده می کنند، ممکن است مشاهده کنند که ناخن های طبیعی آنها نازک تر و مات تر شده است و در مواردی منجر به عوض شدن جهت و محور ناخن می شوند. اگر اصراری برای استفاده از ناخن های مصنوعی وجود دارد، این ناخن ها باید هر 3 ماه یک بار برداشته شوند تا اجازه داده شود ناخن های طبیعی استراحت کنند. افزایش طول ناخن ها ممکن است به وسیله ناخن های پلاستیکی که کل ناخن یا انتهای انتهای ناخن را می پوشاند انجام شود. این هستند که ماده ای حساسیت زاست و ممکن است ناخن های مصنوعی با چسب هایی چسبانده می شوند که حاوی متاآکریلات است باعث شکاف و ترک ناخن شود.

پوشاندن ناخن ها به وسیله چسب به دلیل وجود آکریلات در ترکیبات آنها از لحاظ طبی و پزشکی عوارضی نظیر پوسته ریزی، تغییر بافت ناخن و عفونت های قارچی به خصوص کاندیدا را به وجود می آورد و به جز در افرادی که بافت ناخن در آنها به دلیل ژنتیکی یا بیماری از بین رفته است، توصیه نمی شود.
بر اساس گزارش های موجود، چسب هایی که برای چسباندن ناخن های مصنوعی به کار می روند، به دلیل آزاد کردن سم سیانید و بخار ناشی از آن می تواند باعث مسمومیت و حتی فوت افراد آرایشگر شود.

دکتر محمد علی نیلفروش زاده