اصلاح كردن به معني كوتاه كردن و از بين بردن موهاي زائد و ناخوشايند بدن است كه با كمك يك تيغ و يا هر وسيله تيغه‌دار انجام مي‌شود.
تاريخچه
پيش از ساخته شدن تيغ، موهاي بدن با استفاده از دو پوسته‌اي كه بر هم منطبق شده و موهاي موردنظر را از ريشه جدا مي‌كرد، اصلاح مي‌شد. تقريبا 3000 سال قبل از ميلاد، زماني كه ابزارهاي مسي كم‌كم در ميان مردم رواج يافتند، تيغهاي مسي كشف شدند. احتمالا اولين جرقه‌هاي گرايش انسان به زيبايي و بهداشت بيشتر از همين زمان زده شده است. كشيش‌هاي مصري جزء نخستين افرادي بودند كه از تيغهاي مسي استفاده مي‌كردند. اسكندر مقدوني، در قرن چهارم قبل از ميلاد، استفاده از تيغ‌ها جهت اصلاح كردن را در قلمروي حكومتش رواج داد؛ زيرا به آراستگي و انضباط اهميت ويژه‌اي مي‌داد. 19 درصد از مردان بالاي 15 سال، هر روز صورت خود را اصلاح مي‌كنند. به طور ميانگين مردان 15-20 ساله سالانه 275 مرتبه اصلاح صورت دارند و اين رقم در ميان مردان 20-65 ساله بسيار بيشتر است.
روش‌هاي اصلاح كردن
عمل اصلاح كردن از طريق تيغهاي عمودي و البته مطمئن انجام مي‌شود. اصلاح دستي يا همان اصلاح خيس و اصلاح خشك كه با تيغ برقي (ماشين ريش تراش) انجام مي‌گيرد، دو نوع متداول از اصلاح كردن هستند. گاهي اوقات براي آسان‌تر شدن كار در حين استفاده از تيغ، بهتر است ابتدا موها با قيچي كمي كوتاه‌تر شده و بعد از تيغ استفاده شود.
روش قديمي اصلاح كردن (اصلاح خيس)
اين نوع اصلاح با كمك تيغ، فرچه اصلاح و صابون اصلاح انجام مي‌شود. دو نوع تيغ دستي وجود دارد: تيغ مستقيم و تيغ مطمئن. تيغ مطمئن شامل بخش‌هاي كوچك است و تيغهاي دوطرفه را نيز دربرمي‌گيرد. تيغهاي دوطرفه، يكطرفه، تيغهاي انژكتوري و تيغهاي يكبار مصرف جزء اين دسته هستند. اما تيغهاي مستقيم كه امروزه نيز رايج مي‌باشند، نياز به كمي تمرين دارند. امروزه بسياري از آرايشگران مجرب به راحتي از اين‌گونه تيغ‌ها استفاده مي‌كنند. با تيغهاي مستقيم، يك اصلاح كامل و خوب انجام مي‌گيرد. پس از ساخت تيغهاي دوطرفه، ديگري نيازي به تيز كردن تيغ نبود. تيغهاي دوطرفه به راحتي در دسترس هستند و هنوز هم توسط كارخانه‌هاي بسياري در سرتاسر جهان توليد مي‌شوند. به خاطر استفاده از تيغهاي كه دو لبه تيز دارد، اين تيغه‌ها را دو طرفه مي‌نامند. قبل از اصلاح خيس، از يك صابون، كرم، ژل يا كف براي روان شدن سطح پوست استفاده مي‌شود. اين كار از آسيب‌ديدگي پوست و سوزش آن به هنگام استفاده از تيغ جلوگيري مي‌كند. علاوه بر اين، موجب نرمي موها و راحت تراشيده شدن آنها مي‌شود. اگر براي اصلاح از صابون استفاده شود، به فرچه مخصوص اصلاح نيز نياز است. اين فرچه بايد موهاي نرم و بلندي داشته باشد تا به راحتي بتوان صابون مخصوص اصلاح را روي پوست ماليد.
بعد از اصلاح (Aftershave)
بسياري از مردان پس از اصلاح از لوسيون براي كامل كردن و پايان دادن به عمل اصلاح استفاده مي‌كنند. اين لوسيون حاوي داروي ضدعفوني، از جمله الكل ايزوپروپيل است كه در صورت ايجاد خراش‌هاي كوچك و سطحي روي پوست در اثر اصلاح، زخم را ضدعفوني مي‌كند و موجب نرمي و رطوبت سطح پوست مي‌شود.
اصلاح برقي
تيغه‌هاي الكتريكي شامل مجموعه‌اي از تيغه‌هاي نوساني و چرخشي هستند كه در پشت يك تراشه آهني قرار دارند و اين تراشه مانع از تماس مستقيم تيغه‌ها با پوست مي‌شود. وقتي كه تيغ روي پوست قرار مي‌گيرد، با حركت تيغه‌ها موهايي كه از سوراخ‌هاي تراشه بيرون آمده‌اند كوتاه مي‌شوند. تيغه‌هاي دايره‌اي شكل، حركت دوراني دارند و تيغه‌هاي نوساني حركت‌شان به سمت بالا و پايين است. تيغ برقي را نخستين بار جاكوب چيك در سال 1928 ساخت. اصلاح برقي در كنار داشتن برخي مزايا، معايبي نيز دارد. مثلا اينكه همواره نياز به منبع انرژي برق دارد تا بتوان از آن استفاده كرد. در عوض، براي اصلاح نياز به مرطوب و نرم كردن پوست نيست و پوست ايمني بيشتري دارد و دچار زخم و خراشيدگي نمي‌شود. لوسيون‌هاي مختلفي براي قبل و بعد از اصلاح الكتريكي وجود دارد، اما اين نوع اصلاح نياز به لوسيون و يا مرطوب كردن و ليز كردن سطح پوست صورت نداد. تيغهاي الكتريكي مختلفي مخصوص خانم‌ها طراحي و ساخته شده‌اند كه تفاوت چنداني هم با تيغهاي الكتريكي مردانه ندارند.
عوارض جانبي اصلاح كردن
اصلاح كردن برخي مواقع همراه با عوارض جانبي است؛ مثل بريدگي پوست، خراش، سايش و خارش كه با تعويض تيغ اصلاح بعد از هربار مصرف، استفاده از كف‌هاي مناسب و حركت نرم و ساده دست هنگام كاربرد تيغ، مي‌توان اين عوارض را به حداقل رساند. برخي افراد از تيغ (يكطرفه و دوطرفه)، ژيلت و تيغهاي برقي براي اصلاح استفاده مي‌كنند؛ اما برخي دوست ندارند به بدنشان تيغ بزنند و استفاده از برخي پودرها (واجبي) و مومك را ترجيح مي‌دهند.
بريدگي‌ها
هنگام اصلاح كردن ممكن است قسمتي از پوست بريده شود و مقداري خونريزي كند. اين نوع بريدگي‌ها در اثر حركت‌هاي عمودي تيغ ايجاد مي‌شوند. اگر چنين وضعيتي براي شما نيز پيش آمد، مقداري پنبه را به الكل آغشته كرده روي محل بريدگي بگذاريد و كمي فشار دهيد تا خونريزي قطع شود و يا يك برگه دستمال كاغذي را روي محل بريدگي قرار دهيد. اصلاح كردن در حين دوش گرفتن و يا بعد از آن باعث مي‌شود اين نوع خونريزي‌ها در اثر بريدگي و خراش به حداقل برسد؛ زيرا جريان خون به علت انقباض عروق در حين دوش آب سرد، كم مي‌شود.
سوختگي در اثر اصلاح
سوختگي در اثر اصلاح، به دنبال استفاده از تيغهاي كند و يا شيوه نادرست استفاده از تيغ به وجود مي‌آيد. اين مسأله 2-4 روز بعد از اصلاح روي پوست خود را نشان مي‌دهد و بسته به ميزان و سطح سوختگي، درمان آن از چند ساعت تا چند روز طول مي‌كشد. در شرايط حاد، سوختگي در اثر اصلاح با برآمدگي و تورم پوست نيز همراه است. وقتي كه در ناحيه سوختگي مجددا مو رشد مي‌كند. ممكن است جوش‌هاي چرك‌دار در آن نواحي ايجاد شود. عدم استفاده از نرم‌كننده پوست (مثل صابون و كف) قبل از عمل اصلاح نيز موجب سوختگي مي‌شود. افرادي كه موهاي زبر و خشن و يا پوست حساس دارند نيز دچار اين عارضه مي‌شوند. براي جلوگيري از اين مسأله قبل از اصلاح حتما پوست خود را مرطوب و لغزنده كنيد و يا از ژل مخصوص اصلاح استفاده نماييد. حركت دست نيز حين اصلاح بايد در جهت رشد موها باشد. سعي كنيد در حين اصلاح فشار كمتري به پوست وارد آيد. از مصرف كليه محصولات نامناسب هم كه ايجاد خارش و حساسيت مي‌كنند، خودداري كنيد (مثل برخي عطرها و ادكلن‌ها). در صورت استفاده از كرم بعد از اصلاح، كرم‌هاي حاوي آلوئه‌ورا و نرم‌كننده بسيار مناسب است. بهتر است قبل از اصلاح نواحي مورد نظر را با اسيد سالسيليك پاك كنيد تا مواد روغني و پوست مرده راحت‌تر از پوست جدا شوند. همچنين يك تكه پارچه گرم و مرطوب روي پوست‌تان بگذاريد. با اين كار موها نرم‌تر و اصلاح راحت‌تر مي‌شود.
دنیای سلامت
مطالب خوبی بود اگر ممکنه تاثیر کوتاه کردن ابرو با قیچی و مدت رشد دوباره ابرو را به ایمیل من بفرستید