معمولا سه سوال اساسی ممكن است درباره نقش تغذیه در ورزش مطرح شود:
ـ آیا تغذیه عامل محدود كننده ای در انجام فعالیت های بدنی است؟
ـ آیا مدارك علمی یا توصیه های تغذیه ای خاصی برای ورزشكاران وجود دارد كه نیازهای غذایی ورزشكاران را از نظر كیفیت و كمیت با غیر ورزشكار متمایز سازد؟
ـ آیا شواهدی برای اثربخشی فزاینده غذایی بر عملكرد ورزشی وجود دارد؟
در پاسخ باید اظهار داشت كه بنابر مطالعات انجام شده، عدم استفاده از هر یك از گروه های غذایی اثر منفی در وزن و انجام فعالیت های بدنی دارد، بنابراین تغذیه مناسب چه در زمان تمرین و چه در زمان مسابقه در تمام ایام برای حفظ سلامتی كامل در تمام طول عمر و آمادگی لازم برای مسابقات نقش به سزایی دارد. در واقع رژیم غذایی باعث تمایز بین سطوح برد و باخت در یك مسابقه می شود.
به طور معمول قهرمان ها اهمیت زیادی را به تغذیه قبل از مسابقه می دهد و تصور می كنند كه تعدیل نهایی در دقیقه آخر در رژیم غذایی می تواند بر عملکرد ورزشکار در مسابقه موثر باشد،در حالیکه اگر تغذیه مناسب در طول تمرینات و فصل بین مسابقات و تمرین فراموش شود، می تواند عامل بازدارنده برای به كار گرفتن توان موثر در تمرین و توانایی های بدنی و عاملی برای به خطر انداختن سلامت كل دوره زندگی باشد.
یك رژیم غذایی خوب می تواند در درجـــه اول بـــا تامین سلامت ورزشكاران باعث كاهش خطر بروز آسیب ها و بیماری ها، حفظ سطوح بالای عملكرد، دستیابی و حفظ تركیب بدنی مناسب، افزایش استقامت و قدرت و تسریع بازیابی و تجدید قوای ورزشكار بین جلسات تمرین و مسابقه شود.
ماهیت رژیم غذایی ورزشكاران در واقع از همان اصولی كه به عموم مردم توصیه می شود، پیروی می كند.
ورزشكاران باید از تمام گروه های غذایی (گروه نان و غلات، میوه و سبزی ها، گوشت و مواد پروتئینی، شیر و فرآورده لبنی و چربی و روغن) به طور متناسب، متعادل و متنوع دریافت نمایید.
ورزشكارانی كه به طور قابل توجهی غذای دریافتی خود را كاهش می دهند و فكر می كنند مشكلی برای آن ها پیش نمی آید، چون ویتامین مورد نیازشان را از مكمل ها دریافت می كنند، سخت در اشتباه هستند. بدون دریافت منابع انرژی، دریافت یك ماده مغذی صرفا” كارا نمی باشد و حتی دریافت مقادیر زیادی از یك ماده مغذی ممكن باعث ایجاد مشكلاتی برای مواد مغذی دیگر شود
