دندان‌های سفید درخشنده، سفیدتر از ظروف چینی، ستاره‌های هالیوودی همراه ژستشان حتماً لبخند مغرورانه‌ای را با دندان‌های برفی، تقدیم بیننده می‌کنند
دندان هاي سفيد هاليوودي
از روي بيلبوردها و پوسترها چشمهايمان را خيره مي‌كنند، از روي پرده سينما مات و مبهوت‌مان مي‌كنند، و حتي غرق در تصاوير مجلات مي‌شويم. چه طور مي‌توانيم با آنها رقابت كنيم؟
دندان‌هاي سفيد درخشنده، سفيدتر از ظروف چيني، ستاره‌هاي هاليوودي همراه ژستشان حتماً لبخند مغرورانه‌اي را با دندان‌هاي برفي، تقديم بيننده مي‌كنند.
البته راه سفيد كردن دندان براي همه باز است: به مدد دندانپزشك‌ها، سفيدكننده‌ها و خيل عظيم داروهايي كه بدون نسخه هم فروخته مي‌شوند. سفيدكننده‌ها، آدامس‌هاي ضدپوسيدگي، ژل‌ها، حتي خميردندان‌ها و دهان‌شويه‌هاي درخشان‌كننده، وسوسه‌هاي معمول بسياري از افراد هستند.
مواد سفيدكننده دندان، امروزه جزو مواد آرايشي هستند كه ميزان تقاضا برايشان در صدر مواد ديگر است؛ علاوه بر اين كه رواج و محبوبيت اين مواد هر لحظه در حال صعود است. بيرون از مطب دندانپزشكان، استفاده از آنها هر لحظه عمومي‌تر مي‌شود. تنها آمريكايي‌ها در سال گذشته 4/1 ميليارد دلار براي خريد محصولات سفيدكننده دندان، بدون تجويز پزشك خرج كرده‌اند.
البته استفاده از آنها محدود به افراد خاصي نيست؛ «جيمي بركرت» دانشجوي 23 ساله نيويوركي، معتقد است در اين مورد دچار اعتياد و عقده روحي شده است: «دندان‌هاي بسيار سفيدي دارم، اما هنوز فكر نمي‌كنم به اندازه كافي سفيد باشند.»
او با استفاده از نوارهاي باريك سفيدكننده، تقريباً يك سال است كه لبخند درخشاني دارد.اگرچه به نظر مي‌رسد سفيد كردن دندان براي ميليون‌ها آمريكايي، توانسته ارضا‌كننده و موفقيت‌آميز باشد تا بتوانند اعتماد به نفسشان را ارتقا دهند و سن‌شان را مخفي نگه دارند، اما برخي هم دريافتند كه اين كار رنج و زحمت نيز به همراه دارد. از آن بدتر اين كه، كساني كه به ميزان زيادي از سفيدكننده‌هاي دندان استفاده كرده‌اند، ممكن است آسيب جدي در انتظارشان باشد.
«ايرن اشمايگل»، رئيس انجمن دندان‌سازي زيبايي آمريكا، مي‌گويد: «افرادي وجود دارند كه فكر مي‌كنند هرگز نمي‌توانند به حد كافي دندان‌هاي سفيد داشته باشند. مواردي داشته‌ام كه دندان افراد نياز به روت‌كانال پيدا كرده، چون بيش از حد دندان‌هايشان را سفيد كرده بودند و بافت‌ها آسيب ديده بود.
با ساييدن مقداري از ميناي دندان، دندان‌هاي شما نيمه‌شفاف، مات و غير طبيعي خواهند شد. احتمال دارد به آبي يا آبي خاكستري نيز تغيير رنگ دهند.»
و البته ماجرا به پوسيدگي‌هاي مشهود و قابل درمان خاتمه نمي‌يابد: بعد از آن سوزش هم آغاز مي‌شود. نتايج يك مطالعه در مجله انجمن دندانپزشكي آمريكا نشان داده كه نيمي از افرادي كه دندان‌هايشان را سفيد كرده‌اند، نوعي حساسيت نسبت به مواد سفيدكننده را تجربه كرده‌اند؛ از خارش ملايم لثه گرفته تا لثه‌هاي سوزان.
يك شهروند 32 ساله آمريكايي اهل سانفرانسيسكو بعد از انجام جلسات سفيد كردن، كه در آنها از ژل‌هاي مخصوصي استفاده مي‌شده، مجبور شده مثل نقل و نبات از مسكّن استفاده كند. اگرچه اذعان دارد كه تجربه خوشايندي را پشت سر نگذاشته، اما پشيمان نيست: «دوست دارم حتي با مقدار قابل توجهي پول، هر چه بيشتر ظاهر مناسب‌تري پيدا كنم.»
شايد مسئله اينجاست كه متأسفانه ما فكر مي‌كنيم «متناسب» بودن خيلي دور از دسترس است.
به عنوان مثال، «جيمي» هر وقت احساس نياز براي رتوش سفيدي دندان‌هايش مي‌كرده، مقدار بيشتري از سفيدكننده را به كار مي‌برده است. اولين «رتوش» سفيدكاري دندان‌هايش، سه ماه بعد از دوره دو هفته‌اي درمان بوده است در حالي كه گفته مي‌شود يك دوره سفيدكاري بايد براي يك سال دوام داشته باشد.
عليرغم اين وضع، او اصلاً نگران ريسك كردن در مورد سلامت دندان‌هايش نيست: «من و هم‌اتاقي‌هايم هميشه شوخي مي‌كنيم كه دندان‌هايمان وقتي 32 ساله شويم، يك به يك كاملاً ريخته‌اند و مجبوريم از دندان مصنوعي استفاده كنيم. اما اين موضوع واقعاً مرا پريشان و ناراحت نمي‌كند. ترجيح مي‌دهم در هر صورت دندان‌هاي بسيار سفيدي داشته باشم.»
«مارتين زاش»، رئيس آكادمي دندانپزشكي و دندان‌سازي آمريكا، اطمينان مي‌دهد كه در اين موارد دندان‌هايتان نمي‌ريزد: «همه مواد و محصولاتي كه در دندانپزشكي استفاده مي‌شوند و تقريباً اكثر توليداتي كه بدون نسخه نيز فروخته مي‌شوند، ايمن و سالم هستند.
تعداد كمي از توليدات نيز اسيدي هستند و استعمال مفرط محصولات اسيدي احتمال پوسيدگي و ضايعات ديگر را افزايش مي‌دهد.» او پيشنهاد مي‌كند حتي پيش از استفاده از محصولاتي كه بدون نسخه فروخته مي‌شوند حتماً با يك دندانپزشك مشورت داشته باشيد، چون كساني كه اين كار را به تنهايي انجام مي‌دهند، ممكن است بيش از حد به آن بپردازند: «طبيعي است كه پس از اولين اثر داروها، دندان‌هايتان بهتر به نظر مي‌آيند، بنابر اين بيشتر استفاده مي‌كنيد؛ بدون آن كه بدانيد چه زماني بايد مصرف را متوقف كنيد.»
«كارول آن» 51 ساله نيز تصميم گرفت دندانپزشكش را در خانه به كار گيرد تا اثرات سال‌هاي متمادي استفاده از مشروبات الكلي، سيگار و قهوه را از دندان‌هايش بزدايد. اما اين وسواس بيش از اندازه تحمل او به نظر رسيد چون: «براي شما مشخص شده كه اين كار را سه بار در روز، به مدت يك يا دو ساعت انجام دهيد، اما از همان ابتدا، صرف دارو باعث نوعي درد در ريشه دندان‌هايم شد و من فكر كردم بهتر است فقط در شب اين كار را انجام بدهم.»
او ممكن است از اين دارو و مصرف آن نتيجه گرفته باشد اما: «بعد از شش ماه دندان‌هايم شبيه مرواريد شدند. البته آنها به نظر نازك مي‌آمدند: اگر يك چراغ پشت آنها قرار داده شود، سوي ديگر دندان ديده مي‌شود. من فكر مي‌كردم اگر مقدار كمي سفيد كردن خوب است، پس مقدار زياد بايد واقعاً بهتر باشد، اما اين طور نبود. دندان‌ها هيچ وقت به اندازه چيني‌هاي آشپزخانه سفيد نمي‌شوند.»
اما اصولاً چرا ما مي‌خواهيم دندان‌هايمان از سفيدي شبيه سرويس‌هاي بهداشتي شوند؟! بعضي‌ها بازيگران سينما را مسئول مي‌دانند كه: «دندان‌هاي بي‌عيبي دارند. وقتي به طور مستمر و دائماً آنها را مي‌بينيم، اين فكر به ذهن مي‌آيد كه دندان‌هاي ما بي‌عيب و كامل نيستند.»
يكي از كساني كه دندان‌هايش را تا حد فراتابي و ظاهر شيشه‌اي سفيد كرده، به دندان‌هاي سفيد درخشاني اشاره مي‌كند كه در تلويزيون مي بيند: «وقتي افرادي مانند جسيكا سيمپسون را با چنين دندان‌هاي سفيد روشني مي‌بينم، نمي‌توانم به اين فكر نكنم كه دندان‌هايم هرگز اين قدر سفيد نخواهند شد.»
سوي ديگر ماجرا اين است كه آيا اين ظاهر اغواكننده كه ما را به سمت درمان و دارو مي‌كشاند، واقعي است؟!
«ويكتوريا پيتز»، استاديار جامعه شناسي، مي‌گويد: «آنچه كه در بسته‌هاي دارو به روح ما فروخته مي‌شود تصوير لبخند تمام عيار هنرپيشه‌هاي هاليوودي است! ا ما اين لبخندهاي هاليوودي پر از لايه و روكش هستند.
آنها واقعاً دندان‌هايش را سفيد نمي‌كنند، در واقع شما سطح حقيقي دندان‌هايشان را نمي‌بينيد. رسيدن به استانداردهاي بيشتر و بيشتر غيرممكن مي‌شود. شايد بپرسيد: «پس ما به دنبال خيالي واهي هستيم؟» متأسفانه پاسخ به شما اين است: «كاملاً!» پيتز به زودي كتابي به نام «بنجل‌هاي جراحي: مرزهاي فرهنگي جراحي زيبايي» به بازار مي‌فرستد.
البته يك نگاه اجمالي به تاريخ نشان مي‌دهد دندان‌هاي سفيد، حتي پيش از ظهور لبخندهاي فريبنده هاليوودي و دوره‌هاي چندين ميليون دلاري سفيد كردن دندان، مورد بحث و توجه بوده است.
«اسكات اسوانك»، دندانپزشك و موزه‌دار موزه ملي دندانپزشكي بالتيمور، مي‌گويد: «بشر هزاران سال است كه اين كار را انجام مي‌دهد. يوناني‌ها معجون‌هايي براي سفيدي دندان داشتند و در آغاز رنسانس نيز اروپايي‌ها براي اين كار موادي روي دندان‌هايشان مي‌گذاشتند.» و در واقع آن مواد همين «كلوركس» امروزي است كه: «ميناي دندان را از بين مي‌برد.» آنها براي مدتي دندان‌هاي سفيدتري داشتند و بعد از آن پوسيدگي شديد آغاز مي‌شد.
خوشبختانه سفيد كردن دندان رشد و پيشرفت كرده است. به هر حال تمايل و علاقه ما براي دربرداشتن ظاهر خوب، هميشه باقي خواهد ماند؛ اگرچه بهتر است براي هر درماني، جوانب آن را بيشتر بسنجيم؛ قبل از اين كه عملاً به روكش‌هاي لبخند هاليوودي بي عيب رو بياوريم!
