تشخیص سردرد میگرنی در کودکان می‌تواند بسیار مشکل باشد چرا که بستگی به شکایات فرد دارد و معیارهای تشخیصی بسیار وسیعتر از چیزی است که در بزرگسالان وجود دارد….
• میگرن در ۱۰-۳ از کودکان رخ داده و باافزایش سن تا بلوغ میزان آن هم افزایش می‌یابد.
• میگرن خودبخود بعد از بلوغ در نیمی از کودکان بهبود می‌یابد. با اینحال اگر بیماری در نوجوانی شروع شود، ممکن است تا دوران بزرگسالی باقی بماند.
ما نمی‌دانیم که آیا استامینوفن، داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی (NSAIDs)، یا کدئین‌فسفات درد میگرن را در کودکان تسکین می‌دهند یا نه، زیرا مطالعات اندکی در این مورد وجود دارد. با اینحال استفاده از پاراستامول، یک NSAIDs نظیر ایبوبروفن یا ترکیبی از هر دو برای تسکین سردرد در خلال حملات حاد، به عنوان خط اول درمان پذیرفته شده است مگر اینکه کنتراندیکه باشند.
مدارک زیادی وجود دارد که ممکن است سوماتریپتان استنشاقی در مقایسه با دارونما برای کاهش درد در مدت دو ساعت، در کودکان ۱۷-۱۲ ساله با سردرد مداوم مفید باشد.
• ریزاتریپتان خوراکی ممکن است میزان تهوع را کاهش دهد، اما هنوز مشخص‌نشده است در مقایسه با دارونما درد را هم کاهش می‌دهد یا خیر.
• هنوز نمی‌دانیم که آیا زولمیترپیتان یا التریپتان در مقایسه با دارونما موثر است یا نه. یافته‌های مربوط به زولمیتریپتان متناقض بوده و یافته‌های مربوط به التریپتان محدود هستند.
• ما نمی‌دانیم که آیا ضدتهوع‌‌ها برای درمان حمله حاد میگرن دوران کودکی مفید است یا نه. به دلیل اینکه هیچ مطالعه‌ای در این زمینه وجود ندارد.
• پیزوتیفن به طور گسترده به عنوان پروفیلاکسی در کودکان مبتلا به میگرن استفاده می‌شود اما ما مطالعه‌ای که تاثیر این دارو را بررسی کند نیافته‌ایم.
• هنگامی که از این دارو به عنوان پروفیلاکسی استفاده می‌شود، برنامه کنترل استرس ممکن است شدت سردرد و دفعات آن را در کوتاه مدت بهبود بخشد.
• مطالعات روی بتابلوکر‌ها همانند پروفیلاکسی در کودکان نتایج ناهمگونی داشته‌اند و پروپرانولول در مقایسه با دارونما ممکن است حتی مدت سردرد را افزایش دهد.
• ما نمی‌دانیم که آیا دستکاری پروفیلاکتیک رژیم غذایی، بیوفیدبک گرمایی، یا آسوده‌سازی پیشرونده عضلات می‌تواند از عود میگرن در کودکان پیشگیری کند یا نه.
در اینجا شواهد ناقصی وجود دارد که توپیرامات ممکن است به عنوان پروفیلاکسی در کودکان مبتلا به میگرن مفید باشد.
تعریف
میگرن توسط انجمن ملی سردرد (IHS) به عنوان سردرد عودکننده‌ای که با یا بدون اورا رخ می‌دهد و به مدت ۴۸-۲ ساعت طول می‌کشد، تعریف می‌شود. این سردرد معمولا یک‌طرفه، ضربان‌دار و با کیفیت متوسط تا شدید است و با فعالیت‌های جسمی روزمره تشدید می‌شود. تهوع، استفراغ، فتوفوبی و فونوفوبی همراه با سایر علایم شایع است. این تعریف میگرن در کودکان کوچک‌تر از ۱۸ سال است.
معیارهای تشخیصی در کودکان بسیار گسترده‌تر از معیارهای تشخیصی در بزرگسالان است، و این سبب طیف بزرگتری از مدت و منطقه وسیع‌تری از درد می‌شود.
تشخیص این بیماری در کودکان کوچک‌تر به دلیل اینکه بیماری با شکایات عینی مشخص می‌شود، سخت است. مطالعاتی که صریحا از معیارهای تشخیصی IHS (یا معیارهای بازبینی شده IHS در کودکان زیر ۱۶ سال) استفاده نمی‌کنند از مطالعه خارج شده‌اند.
در بسیاری از کودکان با علایم سردرد خوشه‌ای (کلاستر) ـ اگرچه ممکن است این سردرد کاملا با دسته‌بندی IHS تطابق نداشته باشند ـ ممکن است مداخلات پزشکی که اخیرا انجام می‌شود، برای آنها هم مفید باشد. بنابراین یک رویکرد آزادانه برای بررسی شکایات بیمار در طبابت بالینی احتمالا مفید است.
شیوع
میگرن در ۱۰ -۳ از کودکان رخ می‌دهد. اخیرا این بیماری ۵۰ کودک از هر ۱۰۰۰ کودک در سنین مدرسه را در انگلستان مبتلا کرده و تخمین زده می‌شود که ۸/۷ میلیون کودک در اتحادیه اروپا هم به این مشکل دچار باشند. مطالعات انجام‌شده در کشورهای فقیر نشان می‌دهد که میگرن شایع‌ترین تشخیص در کودکانی است که با سردرد به پزشک عمومی مراجعه می‌کنند. این بیماری به دلیل توصیف متفاوت علایم در کودکان زیر ۲ سال به ندرت تشخیص داده می‌شود. اما شیوع آن به طور مداوم با افزایش سن بیشتر می‌شود. میگرن پسران و دختران را قبل از بلوغ به یک اندازه درگیر می‌کند اما احتمال اینکه دختران بعد از بلوغ بیشتر به این بیماری مبتلا شوند، بیشتر است.
اتیولوژی
دلیل سردرد میگرنی ناشناخته است. یافته‌های قابل‌اعتماد اندکی در شناسایی و تعیین عوامل‌خطر یا بررسی اثرات در کودکان وجود دارد. عوامل‌خطر پیشنهادی شامل استرس، غذاهای خاص، قاعدگی و ورزش در کودکانی است که از نظر ژنتیکی مستعد هستند.
پیش‌اگهی
ما یافته قابل‌اعتمادی را در مورد پیش‌آگهی سردردی که در دوران کودکی شناسایی شده و منطبق با معیارهای IHS باشد پیدا نکردیم. عوامل روانی که روی علایم تاثیرگذار هستند باید برای موفقیت درمانی لحاظ شوند. همه درمان‌ها برای هر کودک کارایی ندارد ـ برخی از کودکان با شواهد کاملا آشکار موجود از کارآزمایی‌های کنترل شده به این داروها پاسخ نمی‌دهد. به نظر می‌رسد که بیش از نیمی از کودکان بعد از بلوغ خودبه‌خود بهبود می‌یابند. میگرنی که در دوران نوجوانی ایجاد می‌شود اغلب تا بزرگسالی ادامه می‌یابد، اگرچه حملات اغلب کمتر شده و با گذشت زمان تخفیف می‌یابند.
یک مطالعه طولی در سوئد (۷۳ کودک با میگرن مشخص و متوسط سنی ۶ سال در زمان حمله) با بیش از ۴۰ سال پیگیری معیارهای مشخص IHS برای سردرد میگرنی تعریف شده انجام شده است. مطالعه نشان داد که سردرد میگرنی قبل از ۲۵ سالگی در ۲۳ از شرکت‌کنندگان متوقف شده بود. با این حال در بیش از نیمی از شرکت‌کنندکان این سردرد تا ۵۰ سالگی ادامه داشت. ما هیچ اطلاعات آینده‌نگری از بررسی خطرات طولانی مدت در کودکان با میگرن پیدا نکردیم.
سلامتيران
