با مفید بودن یا نبودن کرمهای ضدچروک بعضی از متخصصین معتقدند که مفید هستند.
براساس آزمایشی که در سال ۲۰۰۸ انجام شد ۱۲ نوع مرطوب کننده معمولی و ۱۲ نوع کرم ضدچروک را در نظر گرفته ، هر کرم را بر روی پوست دو گروه ۴۸ نفره به مدت ۴ هفته به کار بردند ، در مجموع ۹۶ زن این کرمها را استفاده می کردند که هیچیک نیز از نوع کرمها مطلع نبودند. در پایان دوره آزمایش از آنها خواسته شد که حدس بزنند که آیا از کرم ضد چروک استفاده کرده اند یا مرطوب کننده.
اکثریت این خانم ها متوجه هیچگونه تفاوتی بین این دو کرم نشده بودند و هیچ تغییر خاصی را در پوست خود احساس نکرده بودند. ۱۰ نفر از ۴۸ نفری که از کرمهای ضد چروک استفاده کرده بودند گزارش دادند که پیشرفتی در پوست خود احساس کرده اند، اما حتی بیشتر کسانی که از کرمهای مرطوب کننده استفاده کرده بودند نیز چنین احساسی داشتند. (۱۸ نفر از ۴۸ نفر). سه چهارم از همه زنان فکر کرده بودند که در حال استفاده از یک مرطوب کننده معمولی هستند. این تحقیقات نشان داد که بعضی از ادعاهایی که در مورد ترکیبات کرم های ضدچروک می شود قابل اثبات می باشد و کرم های ضد چروک کاری بیش از مرطوب سازی و آبرسانی برای پوست انجام می دهند.
استروژن: استروژن پوست را جوانتر نشان می دهد پزشکان در آلمان میزان پیری در زنان هنگام یائسگی را حدس زده و سپس میزان استروژن خون را اندازه گرفتند. هر چه میزان استروژن بیشتر بوده آنها نیز جوانتر به نظر می رسیدند. در خانم هایی که میزان استروژن در بالاترین حد خود بود ۸ سال جوانتر از سن واقعی اشان به نظر می رسیدند. استروژن باعث سفتی و انقباض پوست شده و ظرفیت کولاژن و آب را افزایش می دهد در نتیجه پوست کمتر خشک و پوسته پوسته و چروک می شود.
اگر شما استفاده از کرم ضد پیری و ضد چروک را ادامه دهید، پوست شما تا چندماهی بهبود می یابد و پیشرفت می کند اما پس از ۶ ماه استفاده دیگر هیچگونه تغییری مشهود نخواهد بود. اگر استفاده از این کرم ها را قطع کنید وضعیت پوست به تدریج عقب نشینی کرده و به وضع سابقش برخواهد گشت. این ماده بر روی چروک های خیلی عمیق تاثیر قابل توجه و زیادی ندارد، منظور از خطوط و چروک های عمیق خطوط بین بینی و دهان و گردن می باشد.
بعضی از کرمهای ضد چروک و ضد پیری حاوی رتینوئید (رتینول) می باشند اما برای تاثیر بیشتر شما احتیاج به تجویز پزشک متخصص دارید. مصرف این ماده پوست را تحریک کرده و باعث سوزش و خارش آن می شود. بنابراین رتینوئید ها در پوست ایجاد خشکی و پوسته پوستگی و گاهی خارش و سوزش و قرمزی و کم آبی می کنند. در طی مصرف این مواد و کرمها شما باید از تابش مستقیم خورشید برحذر باشید. بعضی متخصصین بر این اعتقادند که طرز کار با رتینوئید ها بسیار ساده است چرا که آنها پوست را تحریک کرده و پس از اینکه پوست به حالت اولیه و نرمال خود برگشت ، چین و چروک ها را از پوست برطرف می کنند. اما بعضی دیگر از متخصصین نگران این مساله هستند که رتینوئید ها خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می دهند.
بوتولینیوم توکسین: تزریق این ماده به عنوان یک درمان شناخته شده ضدچروک و پیری به کار گرفته می شود. در واقع این ماده یک سم قوی می باشد که از فعالیت فیبرهای عصبی جلوگیری می کند.
یعنی با تزریق این ماده به روی چین و چروک های پوست و یا هر منطقه دیگری از پوست، پوست شما صاف می شود و دیگر در آن منطقه چروکی ایجاد نخواهد شد چرا که پوست قادر به چروک شدن نیست . البته تاثیر این ماده فوری و آنی نیست . ممکن است ۱ تا ۲ هفته زمان ببرد اما تاثیر آن تا چند ماه باقی خواهد ماند. این روش هم مانند هر روش دیگری قدری ریسک به همراه دارد. اگر این درمان به درستی و توسط متخصصین انجام شود امکان دارد که یک سمت صورت شما با سمت دیگر متفاوت به نظر برسد چرا که عضلات و اعصاب سلولهای پوستی شما تحت تاثیر این دارو قابلیت حرکت و یا هر گونه واکنشی را از دست می دهد.
پرکننده ها : پرکننده ها مکمل هایی هستند مانند کولاژن که به زیرپوست تزریق می شوند تا منافذی را که می توانند ایجاد خط و خطوطی بر روی پوست بنمایند، پر کنند. این پر کننده ها برای پر کردن چروک های عمیق اطراف بینی و دهان و خط های اخم بین ابروها و پیشانی بسیار موثرند. کولاژن توسط بدن جذب می شود و در نتیجه درمان برای مدت طولانی باقی نخواهد ماند و باید که هر ۳- ۶ ماه تکرار شود. این کار ممکن است دردناک باشد و ایجاد ساییدگی و درد کند. اغلب پس از تزریق روی پوست قرمزی و التهاب مشاهده میشود اما خوشبختانه موقتی است ویک روز بعد از بین خواهد رفت. در مورد بعضی ها علائم آلرژیک بشکل خارش پوست و التهابات پوستی بروز می کند. کولاژن تنها نمونه پرکننده ها نیست. مواد جانشینی بسیار دیگر نیز به عنوان پرکننده مورد استفاده قرار می گیرند.
تزریق سلیکون: تزریقات این ماده معمولا در طول ۵ جلسه ماهی یکبار انجام می شود. عوارض این ماده در طولانی مدت هنوز مشخص نشده ا ست.
پیلینگ شیمیایی:
برای مقابله با پیری چین و چروک های پوست در کلینیک های خصوصی انجام می شود. البته این راه درمان از هنگام متداول شدن روش لیزری و موفقیت آن کمتر مورد استفاده قرار گرفته اما به هر حال دوباره در حال رواج یافتن است . پوسته برداری شیمیایی با تولید یک سوختگی شیمیایی بر سطح پوست شروع می شود. در التیام پوست بعضی از چروکهای ریز و نافرمی های پوست صاف شده و از بین می روند.
لیزر: در مسطح کردن دوباره و احیای پوست به روش لیزیک بخشی از لایه بیرونی پوست (اپیدرم) برداشته می شود. این لایه طی ۳ تا ۶ هفته از بقایای آن در فولیکول مو و غدد چربی دوباره رشد خواهد کرد. در طی این مدت شما ظاهرا آفتاب سوخته به نظر می رسید چون پوست شما قرمز می شود.
در فرآیند ترمیم کلاژن پوست تغییر می کند. با بلند کردن و از بین بردن چروک های ریز از سطح پوست در مدت ۴ ماه ترمیم پوستی انجام میشود. در ضمن شما باید همیشه از کرم ضدآفتاب استفاده کنید تا از پوستتان محافظت نماید.
روش درمان لیزری: ممکن است عوارض جانبی مانند روشن شدن و یا تیره شدن پوست را به دنبال داشته باشند. تمام لیزرها دارای حفره های ماندنی هستند که شامل دو عدد آینه که بطور موازی روبروی هم قرار گرفته اند می باشند.
گاهی این روش به عنوان یک لایه برداری لیزری می تواند در از بین بردن خطوط ریز و چروک های سطحی روی گونه ها، پیشانی ، چشمها و اطراف لبها موثر باشد. این روش می تواند در پاک کردن و از بین بردن خطوط صورت ، مویرگ های پاره شده ، رگهای نازک ، لکه های پیری پوست و رنگدانه های ناخواسته استفاده گردد. این جریان لیزری لایه های آسیب دیده بیرونی پوست را برطرف کرده و به سلولهای جدید پوست اجازه بروز می دهد. دوره بهبودی به درجه لایه برداری بستگی دارد. آنچه واضح و مشهود است این واقعیت است که درمان اثر دائمی ندارد.
جراحی پلاستیک: تنها روش درمان قبل از درمان توسط ریتنوئید بود. این روش باعث از بین رفتن چروک های دور چشم ها به طور محسوس می شود اما بر روی تمام سطح پوست بطور یکپارچه انجام پذیر نیست. در این روش درمانی قبل و بعد از جراحی باید از صورت عکس گرفته شود تا تمام وضعیت پوست مورد نظر چک شود.
