اگر درد لگن، ادرار یا انزال دردناک دارید،به پزشک مراجعه کنید..

در صورت بروز علائم پروستات چه کار کنیم؟

اگر یک یا چند نشانه از علائم پروستات را دارید، سریعاً با پزشک خود مشورت کنید. حتی شرایط خوش خیم (غیر سرطانی) پروستات مانند بزرگ شدن پروستات، نیاز به مراقبت به موقع پزشکی دارد، بنابراین درمان پروستات را به تعویق نیندازید. سرطان پروستات معمولاً به راحتی قابل درمان است و در مراحل اولیه تشخیص داده می شود.

درد یکی از شایع ترین علائم پروستات است که به طور ناگهانی و همراه با تب شدید، لرز، دردهای مفصلی و عضلانی و خستگی عمیق آغاز می شود. علاوه بر این، ممکن است در ناحیه آلت تناسلی و پشت بیضه، درد در ناحیه کمر و احساس پر رکتوم داشته باشید.

توجه داشته باشید که در ابتدا، سرطان پروستات علائمی ایجاد نمی کند. با رشد سرطان، ممکن است در ادرار کردن نیز مشکل داشته باشید. بعضی از مردان به خصوص در شب به دفعات زیاد ادرار می کنند. برخی نیز درد یا سوزش در حین دفع ادرار، خون در ادرار یا مایع منی، درد در پشت ، باسن یا لگن و انزال دردناک دارند.

درمان عفونت پروستات

در طول درمان، پزشک ممکن است توصیه کند که مصرف مایعات را برای کمک به حذف باکتری ها افزایش دهید. احتمالا اجتناب از الکل، کافئین و غذاهای اسیدی و تند مفید باشد.

برای پروستاتیت باکتریایی، آنتی بیوتیک ها یا ضد میکروب ها را به مدت 6 تا 8 هفته مصرف کنید. اگر عفونت شدید حاد دارید، ممکن است به بستری شدن نیاز داشته باشید. در طول این مدت، مایعات و آنتی بیوتیک ها را به صورت داخل وریدی دریافت خواهید کرد.

یک عفونت باکتری مزمن به مصرف حداقل شش ماه آنتی بیوتیک نیاز دارد. این کار برای جلوگیری از عفونت های مکرر است. پزشک شما همچنین ممکن است داروهای مسدودکننده ی α را تجویز کند تا عضلات مثانه را شل کند و علائم را کاهش دهد.

اگر در مثانه انسداد یا مشکلات آناتومیکی دیگری باشد، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید جراحی می تواند با از بین بردن بافت اسکار، باعث بهبود جریان و ذخیره ی ادرار شود.

پزشک چگونه عفونت پروستات را تشخیص می دهد؟

تشخیص عفونت پروستات بر اساس شرح حال، معاینه ی فیزیکی و آزمایشات است. پزشک شما همچنین می تواند شرایط جدی دیگر مانند سرطان پروستات را در طول آزمایشات مورد بررسی قرار دهد. در طول معاینه فیزیکی، دکتر یک معاینه دیجیتال رکتال را برای آزمایش پروستات انجام خواهد داد که به دنبال موارد زیر خواهد بود:

1-ترشح
2-گره های لنفاوی بزرگ یا دردناک
3-اسکروتوم متورم یا دردناک

پزشک همچنین ممکن است در مورد علائم پروستات شما، UTI های اخیر و داروها یا مکمل هایی که مصرف می کنید بپرسد. سایر آزمایش های پزشکی که می توانند به تشخیص و برنامه درمان شما کمک کنند عبارتند از:

1-تجزیه ی ادرار یا مایع منی برای بررسی عفونت

2-بیوپسی پروستات یا آزمایش خون برای آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA)

3-تستهای دینامیکی ادرار، برای دیدن نحوه ی ذخیره ی ادرار در مثانه و پیشابراه

4-سيستوسکوپي، بررسی داخل مثانه و پیشابراه از لحاظ انسداد

پزشک شما همچنین می تواند یک سونوگرافی را برای بررسی دقیق تر به منظور انتخاب دوره ی درمانی مناسب انجام دهد.

درمان بیماری پروستاتیت مزمن

درمان پروستاتیت مزمن بستگی به علائم شما دارد. پزشک شما در ابتدا آنتی بیوتیک ها را برای جلوگیری از عفونت باکتریایی تجویز می کند. داروهای دیگر برای کمک به کاهش ناراحتی و درد عبارتند از:

1- سیلیدوسین (راپافلو)
2- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) مانند ایبوپروفن و آسپرین
3- گلیکوزآمینوگلیکان (کندریتین سولفات)
4- شل کننده های عضلانی مانند سیکلوبنزاپرین و کلونازپام
5- آرامبخش ها

درمان های متناوب

موارد زیر ممکن است برای برخی افراد مفید باشد:

1-حمام گرم یا ماساژ پروستات
2-درمان حرارتی با بطری آب داغ یا پد گرمایی
3-انجام تمرین کگل (نوعی ورزش برای تقویت عضلات کف پرینه) ، برای کمک به بهبود عملکرد مثانه
4-آزاد سازی میوفاسیال (نوعی ماساژ)، برای کمک به استراحت بافت نرم در کمر
5-تمرینات آرامش بخش
6-طب سوزنی
7-بیوفیدبک (نوعی تکنیک درمانی به کمک امواج الکتریکی خود فرد است.)

همیشه قبل از استفاده از درمان مکمل یا جایگزین با پزشک خود مشورت کنید. درمان هایی مانند مکمل ها و گیاهان ممکن است با داروهایی که قبلا مصرف کرده اید تداخل داشته باشند.

پروستاتیت عود کننده

مهم است تمام داروهایی را که پزشک برای از بین بردن باکتری ها تجویز کرده را مصرف کنید. اما پروستاتیت باکتریایی ممکن است حتی با آنتی بیوتیک ها دوباره تکرار شود. این ممکن است به این دلیل باشد که آنتی بیوتیک ها موثر نیستند یا همه باکتری ها را نابود نمی کنند.

ممکن است مجبور باشید داروها را برای یک دوره طولانی مصرف کنید یا از داروهای دیگر استفاده کنید. اگر پروستاتیت عود کننده دارید، به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید که می توانند تست اختصاصی برای تعیین باکتری های خاصی که باعث عفونت می شوند را درخواست دهند. برای جمع آوری این اطلاعات، پزشک، پروستات شما را از مایع خالی خواهد کرد. بعد از شناسایی باکتری، پزشک ممکن است داروهای مختلفی تجویز کند.

التهاب پروستات مزمن

عوارض پروستاتیت حاد

در مورد یک عفونت، پروستاتیت باکتریایی با درمان مناسب برطرف می شود. پروستاتیت مزمن ممکن است به درمان های مختلفی نیاز داشته باشد.

عوارض پروستاتیت حاد شامل:

1- باکتری در جریان خون
2- شکل گیری آبسه
3- ناتوانی در ادرار کردن
4- سپسیس
5- در موارد شدید مرگ
عوارض پروستاتیت مزمن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1- اشکال در ادرار کردن
2- اختلال عملکرد جنسی
3- درد مزمن لگن
4- درد مزمن حین ادرار کردن

ممکن است سطح PSA با یک عفونت پروستات افزایش یابد و در عرض یک تا سه ماه به محدوده طبیعی برسد. پیگیری بعد از اتمام درمان را انجام دهید. اگر سطح PSA کاهش نیافت، پزشک شما ممکن است برای دوره طولانی تری آنتی بیوتیک ها را تمدید کند یا بیوپسی پروستات را برای جستجوی سرطان پروستات توصیه کند.

آیا عفونت پروستات خطرناک است؟

عفونت پروستات، حتی آنهایی که مزمن هستند، هیچ ارتباطی با سرطان پروستات ندارند. آنها خطر ابتلا به سرطان پروستات را نیز افزایش نمی دهند. عفونت پروستات مسری نیست و یا توسط شریک زندگی شما ایجاد نمی شود. تا زمانی که احساس ناراحتی نکنید، می توانید به روابط جنسیتان ادامه دهید.

اگر علائم عفونت پروستات را دارید با پزشک خود صحبت کنید. این علائم ممکن است ناراحتی هنگام ادرار یا درد در ناحیه کشاله ران یا کمر باشد. تشخیص و درمان زود هنگام بسیار مفید است. در برخی موارد، مانند پروستاتیت حاد باکتریایی، درمان اولیه برای روند بهتر بهبودی مهم است.
آیا عفونت پروستات باعث ناباروری می شود؟

عفونت پروستات می تواند تولید اسپرم در غده پروستات را مختل کند که این امر بر قدرت باروری مرد تأثیر می گذارد. در برخی از مردان، پروستاتیت ممکن است سطح آنتی ژن مخصوص پروستات (PSA) را افزایش دهد. اگر عفونت پروستات مزمن ناشی از باکتری باشد، آنتی بیوتیک ها ممکن است التهاب و ناباروری را کم کنند.

تاثیر عفونت پروستات در کاهش تعداد اسپرم
کاهش تعداد اسپرم می تواند با تعدادی از شرایط مختلف از جمله سرطان بیضه، سرطان پروستات و برخی از انواع سرطان خون همراه باشد. تعداد کم اسپرم نیز با بیماری عروق کرونر در مردان مرتبط است.