چرا کمر درد می شویم ؟

ستون فقرات یا استخوان پشت از بیش از ۳۰ استخوان به نام مهره که بر روی هم ایجاد کانال استخوانی را می کنند، تشکیل شده است. کانال استخوانی نخاع را احاطه و از آن محافظت می کند.

عصب های کوچکی از فضاهای اطراف ستون فقرات به نخاع وارد و خارج می شوند. مهره ها به وسیله ماهیچه ها، زردپی ها و رباط ها متصل به هم نگه داشته می شوند.
دیسک ها بین مهره ها قرار دارند و به عنوان ضربه گیر عمل می کنند یعنی هنگام راه رفتن، دویدن و پریدن مانع ساییده شدن مهره ها بر روی یکدیگر می شوند.

همچنین دیسک های بین مهره ایی به شما اجازه می دهند که خم شوید، بچرخید و خود را بکشید. بیشترین کمر درد ها در ناحیه پایین پشت (کمر) جایی که وزنتان را تحمل می کند اتفاق می افتد.

علت:
به طور معمول, با توجه شرح حال و معاینه دقیق بیمار, می‎توان علل خوش‎خیم و بدخیم بودن کمردرد را از تشخیص داد.

در هر ویزیت استاندارد، پزشک از بیمار خود اطلاعاتی درباره: شروع، محل، شدت، علایم همراه با درد، علل تشدید و تخفیف آن و سابقه بیماری‎های قبلی کسب می‎کند.

علل مکانیکی رایج ترین علت کمر درد است و به دلیل کشیدگی ماهیچه یا رگ به رگ شدن زردپی رخ می دهد. کشیدگی یا رگ به رگ شدن به دلایل مختلفی از جمله بلند کردن اجسام به روش نامناسب، وزن زیاد یا وضعیت ضعیف بدنی اتفاق می افتد. کشیدگی و رگ به رگ شدگی، می تواند با حمل وسیله سنگین یا خوابیدن در وضعیت نامناسب هم تشدید یابد.
قسمت پایین پشت ، نزدیک کمر به عنوان یک نقطه محوری در چرخیدن عمل می کند و به راحتی کشیدگی پیدا می کند. بعضی اوقات کشیدگی یا رگ به رگ شدن به سرعت اتفاق می افتد و موجب درد سریع در ناحیه کمر می شود.

در بقیه حالات، دردناکی و سفتی بعدا ظاهر می شود. آسیب به ماهیچه ها ممکن است باعث تورم و برجستگی  ماهیچه شود. گرفتگی ماهیچه آسیب دیده باعث بی حرکتی ناحیه آسیب دیده و در نتیجه جلوگیری از آسیب بیشتر می شود.

بعضی اوقات علت درد، استئوآرتریت ستون فقرات می باشد. مفصل آسیب دیده به تدریج باعث آسیب دیسک های بین استخوان ها و در نتیجه درد های ستون فقرات می شود. دیسک به عنوان بالشتکی برای مفاصل عمل می کند.

با آسیب دیسک، مفاصل بین مهره ها تحت فشار قرار می گیرند و ایجاد درد و سفتی در ناحیه پشت می کنند.

بدن شما این تغییرات را با ساختن استخوان جدید جبران می کند تا این ناحیه را در برابر فشار محافظت نماید.
به دلیل اینکه استئوآرتریت ها طی سالهای متمادی و با انجام فعالیت فیزیکی زیاد ایجاد می شوند به عنوان آرتریت های ساییدگی یا خراب شدگی  در اثر استعمال عادی شناخته و معروف شده اند. چاقی و آسیب یک مفصل عوامل خطر دیگری برای ایجاد استئوآرتریت می باشند.

ساییدگی یا خراب شدگی طبیعی دیسک به مرور زمان می تواند یکی از علل ایجاد فتق دیسک باشد. کشش های شدید یا ضربه های ناگهانی می تواند باعث ایجاد فتق دیسکی شود که به نام دیسک دچار لغزش متداول است. هنگامی که دیسک متورم یکی از ۵۰ عصب نخاع را تحت فشار قرار دهد باعث کمر درد می شود.
عصب سیاتیک  از نخاع به سمت پا کشیده می شود و بیشترین احتمال را برای تحت فشار قرار گرفتن دارد. فشار به عصب سیاتیک یا متورم شدن آن موجب حساس شدن عصب و ایجاد درد به صورت تیر کشیدن در پشت کمر، کفل ها و ساق پا می شود.

با بالا رفتن سن مقدار کلسیم استخوان ها کاهش می یابد، این پدیده موجب کاهش دانسیته (تراکم) یا توده استخوانها شده و باعث ایجاد خلل و فرج و ترد و شکننده شدن استخوان می شود که به این وضعیت استئوپروز می گویند.
استئوپروز چگونه موجب کمر درد می شود؟
اگر شما استئوپروز دارید، بلند کردن وسایل یا سایر فعالیت های روزانه می تواند از طریق شکستن سطح استخوان های شکننده باعث ایجاد کمر درد شود که به عنوان شکستگی در اثر فشار شناخته شده است.

فیبرومیالژیا یک وضعیت مزمن است که با فرسودگی و انتشار درد در ماهیچه ها، زردپی ها و تاندون ها مشخص می شود.
تشخیص فیبرومیالژیا
تاریخچه حداقل ۳ ماهه از درد گسترده ماهیچه ای
درد و حساسیت در حداقل ۱۱ الی ۱۸ نقطه حساس که در شکل نشان داده شده است.
عوامل دیگری که به ندرت باعث کمر درد می شوند عبارتند از: عفونت، دیابت، بیماری های کلیوی و سرطانها.
اگر شما از کمر درد رنج می برید حتما با پزشک خود مشورت کنید تا با تعیین علت کمر درد این مشکل رفع شود.
روش تشخیص:
-رادیولوژی ساده (XR): به طور معمول, اولین روش تصویربرداری است که در تشخیص علت کمردرد به کار می‎رود. ممکن است شکستگی‏ها و اختلال‎های مهره‎های کمری را نمایش دهد. با این روش نمی‏توان عضلات یا رباط‎ها را بررسی کرد. دررفتگی دیسک را نیز به صورت مستقیم نمی‎توان بررسی کرد.
– دیسکوگرافی(Discography): عبارت است از تزریق مواد رادیوگرافی حاجب به داخل دیسک و بررسی تصویر حاصل. اگر دیسک علت درد باشد, تزریق ماده حاجب به داخل آن دردناک است. این روش فقط در افراد خاص کاربرد دارد و شایع نیست.
-میلوگرافی (Myelography): در این نوع بررسی، ماده حاجب در داخل مایع نخاعی تزریق می‎شود و پس از آن عکس‎هایی با اشعه ایکس (X)  گرفته می‎شود. این نوع بررسی, فشار وارد بر نخاع و ریشه‎های نخاعی را نشان می‎دهد؛ البته در حال حاضر, به علت وجود MRI استفاده از این روش بشدت کاهش یافته است.
-توموگرافی رایانه‎ای (CT-SCAN): بررسی با اشعه ایکس (X) صورت می‏گیرد, ولی بازسازی رایانه‎ای ویژه‏ای دارد. سریع انجام می‎شود و دردناک نیست. استخوان‏ها را با دقت زیادی نشان می‎دهد و در تشخیص دررفتگی دیسک و تنگی کانال نخاع و سایر اختلال‎های ستون فقرات نیز کمک‎کننده است.
-تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI): در این روش, یک میدان مغناطیسی قوی ایجاد می‏شود و نماهای حاصل با رایانه پردازش می‎گردد. برای بررسی تمام بافت‎ها بخصوص بافت‏های غیراستخوانی مناسب است. به طور معمول در اوایل شروع کمردرد کاربرد ندارد.
– بررسی‏های الکترودیاگنوستیک (EDX: نوار عصب و عضله)؛ این روش شامل دو قسمت است: ۱) بررسی هدایت عصبی؛ ۲) بررسی فعالیت الکتریکی عضلات. آزمایش بسیار دقیقی است که حدود ۴۵ دقیقه وقت می‏گیرد و با آن می‏توان درگیری اعصاب و عضلات را تشخیص داد. در تشخیص آسیب عصب سیاتیک و فشار روی ریشه‎های نخاع نیز کاربرد زیادی دارد. اشکال آن یکی وقت‏گیر بودن آن است و دیگر اینکه نتیجه آن به دقت و مهارت شخص انجام‎دهنده بستگی دارد و در صورتی که آزمایش به صورت دقیق انجام نشده باشد، باید کل آن دوباره انجام  شود.
• اسکن هسته ای: روش جدید و دقیقی است که برای تشخیص عفونت ها، تومورها، متاستازها و خصوصا شکستگیهای بسیار ریز استخوان و سایر بافت ها (مفاصل) کاربرد دارد. در این روش مقدار کمی ماده رادیواکتیو به بیمار تزریق می گردد، غلظت این ماده دراستخوان ها و بافت های دچار اختلال افزایش می یابد. به کمک دوربین های خاصی غلظت مواد را در بافت های مختلف می سنجند و تصاویر مزبور توسط کامپیوتر پردازش می شود.